Gamze Nur E. hakkında, Cumhuriyet Savcısı Ayşegül Ayan Büyükçetinkaya tarafından yürütülen soruşturma tamamlandı ve iddianame hazırlandı.
İddianamede şüpheli annenin, babası cezaevinde olan oğlunu yaklaşık 8 ay önce yurda teslim edip, geri aldığı belirtildi.
Anne hakkında, 'Aile hukukundan kaynaklanan yükümlülüğü ihlal' ve 'Terk etme' suçlarından toplam 3 yıla kadar hapis cezası istendi.
“Çok zor durumdayım, çocuğa bakacak durumum yok. Tek çarem buydu. Bir başıma bu kadar yapabildim. Kendime bakamıyorken bu konuda çocuğu da pişman etmek istemiyorum.'
Polisteki ifadesinde çok zor durumda olduğunu ve geçinemediği için oğlunu terk ettiğini söyleyen anne, sevk edildiği adliyede, savcılık tarafından ifadesi alındıktan sonra serbest bırakıldı.
Küçük Hamza ise Sırameşeler Çocuk Evleri Yurdu'na yerleştirildi.
Kimse kusura bakmasın, ben daha 6 yaşındayken babam bizi bıraktı gitti ama annem ne olursa olsun bizi terketmedi. Yeri geldi hepimiz aç yattık, yeri geldi elindeki tek yarım kuru ekmeği ablamla bana bölüp kendi aç yatıp günlerimizi geçirdik ve bugünlere geldik. Kaldı ki benim annem, dayım 25 yaşında hayatını kaybettiği için abime (kuzenim oluyor kendisi aslında) 3 yaşından bugüne kadar kendi bakıp büyütüyor (şuan 40 yaşında) ve bizden daha üstün tutuyor onu. Demem o ki, annelik sadece çocuk doğurmakla olup bitmiyor ve malesef ki analık duygusu herkeste bir olmuyor.
Madem bakamıyorsun git kuruma ver. Ya alışveriş merkezinde manyağın birine denk gelseydi.
Kadının çocuğunu imkansızlıktan terk etmesini neden ceza veriyorsunuz? Çocuğu bıraktığı için peki 3 yıl ceza verince kadın yine çocuğunu terk etmiş gibi olmayacak mı? Devletin yapması gereken ceza vermek mi? yoksa bu kadına imkan sunup çocuğun ve kadının geleceği için şartlar oluşturmak mıdır? Ha kendi bırakmış ha hakimin kararı ile bırakmış ne fark edecek.