Doktora öğrencisi olmak hiç ama hiç kolay bir iş değil, bunu sadece yaşayan bilebilir. Bu zorlu sürecin kişiler üzerindeki psikolojik etkilerine ışık tutan bir araştırma, bilim dünyasında büyük yankı uyandıran sonuçlar ortaya çıkardı.
Gelin bilim dünyasının bir süredir odağında olan o araştırmanın detaylarına bakalım birlikte.
Zorlu konular üzerinde günlerinizin önemli bir bölümünü harcayıp, zaman zaman insanlıktan soyutlanmanızı gerektirecek kadar emek isteyen bir süreç. Akademik bilgilerin en ücra köşelerine kadar ulaşmanızı gerektiren doktora eğitimi, bu bakımdan doğası gereği herkese göre bir iş değil.
Nitekim her iki doktora öğrencisinden birinin ciddi stres problemleri yaşadığı, her üç doktora öğrencisinden birinin ise psikiyatrik bozukluk yaşama riskinde olduğu ortaya çıkarılmış.
Bunlar üniversite mezunu çalışanları ve üniversite öğrencilerini kapsayan gruba kıyasla çok daha kırılgan psikolojilere sahip oldukları anlamına geliyor.
Ayrıca akademik bir kariyerin sunabileceği iş imkanları çok geniş yelpazede olmadığından başarılı olma ihtimali hayli düşük. Bunun farkında olup pes edenlerdeyse de, pes etmenin ve yenilmenin verdiği başarısızlık hissi olumsuz sonuçlara yol açıyor. Yani neresinden tutarsanız tutun, elde kalan bir durum.
Süpervizörlerin öğrencilerden üzerinde çalıştıkları işleri dışında bir hayatlarının olmamasını ve kendilerini tamamen buna adamalarını istemeleri bunda önemli bir etken. Süpervizörlerin kariyerinizin önünü açması veya sırf sizi sevmediği için sonsuza kadar kapaması mümkün, dolayısıyla bu durum kontrolün sizde olmadığı düşüncesini beyninize kazıyor.
İnternette doktora öğrencilerinin etrafında toplandığı pek çok oluşum var. Tumblr'da bulunan 'Academia is killing my friends' (Akademi arkadaşlarımı öldürüyor) sayfası bunun bir örneği. Bu blogda, doktora öğrencilerinin yaşadığı pek çok sıkıntının yanı sıra nasıl psikolojik işkenceye uğradıklarına dair hikayeler de yer alıyor.
Fakat bu durumun, dünya çapında bu konuda bir şeylerin değişmesine öncü olacağını umut edenlerin sayısı maalesef hala az. Bakalım ilerleyen günlerde yankıları nasıl devam edecek, bekleyip göreceğiz...
doktora yapmış bir insan olarak söylüyorum gerçekten hayatınız bir süre sonra kitaplar ve siz haline geliyor. bitmeyen çalışmanın sonunu görememeniz, başkalarının hayatı akarken siz duruyormuşsunuz gibi hissetmeniz vs. bütün bunlar özellikle de 5-6 seneye yayılınca ciddi sorun yaratıyor. ben daha yeni yeni kendime geliyorum. halihazırda doktora yazan arkadaşlara allah yardım etsin.
bende o kadar okusam benim de psikolojim bozulur :)
Bence küresel anlamda entelektüellik noktasında zaafiyet yaşadığımız bir çağdayız. Dolayısıyla evet çoğu yerde eğitim sistemi iyi, başarılı ve zeki öğrenciler yetişiyor ama gerek Türk dünyasında gerekse de dünyada edebiyat ve bilim alanlarına liderlik edecek kişiler yok. Hala dilimizde Tesla, Einstein, Jack London, Shakespeare; kısacası eski dönemlere ait 500 tane önemli şahsiyet sayabilirken günümüzde 3-5 tane ancak öne çıkan kişi sayabiliriz. Sonuç olarak herkesin her konuda bilgisi var ama gençlerin neredeyse hiçbiri kendi alanına dair yetkin ve en temelden beri iyi yetişmiş durumda değil. Ben de akademinin içindeyim biliyorum, liseden sonra aklı başına gelen gençler üniversiteden itibaren öğrenmeye, okumaya başlayınca her ne kadar başarılı öğrenci olsa da bişeyler eksik kalıyor. Bu yüzden kimse oturup bir konuda hakkında doktora seviyesinde bişeyler yazamıyor. Sürekli bişeylerin açığını kapatmaya çalışan birey müthiş bir stres yaşıyor haliyle.