Cam, günlük yaşantımızda oldukça sık kullandığımız inorganik amorf bir yapısı olan katı malzemedir. Camın hammaddesi kumda bulunan silisyumdur. Bundan dolayı da ana maddesi kum olarak bilinir. Temel malzemeleri kum, soda ve kireçtir. Bu temel malzemelerin hepsinin bir görevi vardır. Camın içinde bulunan soda, camın düşük sıcaklıkta akıcı hale getirir. Kireç ise camın üretiminde kimyasallara karşı dayanıklılığını arttırır. Bu üç karışım bir araya getirilerek 15.000 dereceye sahip fırınlarda eritilir.
Erime noktası fazla olduğundan kumun yanında soda ve kireç de eklenir. Renkli camın üretiminde ise altın, kobalt, uranyum gibi maddeler kullanılır. Erimiş bir şekilde oluşan camlar genellikle presleme veya üfleme (şişirme) metodu ile şekillendirilir. Diğer metotlar ise şunlardır:
Bu yöntemlerden sonra cam henüz obje haline getirilmez. Kullanılacak duruma gelebilmesi için folyolama, kesim, temperleme, rodajlama, renklendirme, lamine, asit, kumlama, bombeli temper gibi çeşitli aşamlardan geçerek obje halini alır.
Kalıp içi cam şekillendirme yönteminde yapılacak objenin kilden modeli çıkartılır. Modelin alçı kalıbı çıkartılarak daha sonra cam parçalar kalıbın üstüne yerleştirir. Yaklaşık olarak 840 derecelik bir fırına atılarak camın kalıbın içerisinde erimesi ve şekil alması sağlanır. Cam soğuduktan sonra kalıbı kırılır ve obje temizlenerek dış yüzeyine parlama işlemi uygulanır. Cam üfleme sanatı ise sabır ve dikkat ister. Aynı zamanda bu sanatta el kıvraklığına da ihtiyaç duyulur. Her noktaya ise aynı değerde ısı gereklidir.