'Bir gün arkadaşlarınızla son kez sokakta oynadınız ve kimse bunu fark etmedi.'...Şimdi istesek bile kimseye kolayca güvenemediğimiz için arkadaş olamıyoruz, ya da olsak bile daima kendimizi korumaya çalışıyoruz. Oysa çocukken öyle miydi?Nadir de olsa belki bazılarımız şimdi de yapıyordur.😆Rezil mi oldum? Kim ne düşünür? Gibi sorulara aldırmadan kendini tutmamak kadar büyük bir lüks var mı?Misafirlikte, arabada, anne- baba kucağında...Ohhh çizgi film izlerken televizyonun karşısında. 😂Bundan büyük keyif mi var?Keşke biz büyükler de asık suratlarımızı ve tüm tahammülsüzlüğümüz bir kenara bırakabilsek...Şimdiyse bir şeyi söylemeden önce en az 3 kez düşünüyor, canımızı çok yakan ya da sinirimizi bozan birine karşı bile sırf ayıp olmasın diye susuyoruz.Dünyanın en güzel şeyi ❤️Şimdiyse keşke fırsatım olsa da tüm gün yataktan çıkmasam diye dualar ediyoruz.Yani şimdi bunu büyüsek de yapabiliriz ama eşyalar buna dayanabilir mi, meçhul? 😁