Medeniyetin henüz ilk günlerinden itibaren insanlık nasıl yaratıldığı üzerine düşündü. Bu nedenle dünyanın farklı yerlerinde birbirinden benzersiz yaratılış hikayeleri var. Her biri eşsiz ve yaratıcı olsa da benzer noktaları da var elbette. Gelin farklı kültürlerin, var oluşlarını anlamlandırmak için ortaya koyduğu yaratılış hikayelerine bir bakalım. 🙌
Avustralya'nın yerli halkı, dünyadaki her şey uyurken, 'Tüm Ruhların Babasının' uyuyan tek kişi olduğunu ve uyumakta olan 'Güneş Ana' da uyandırdığını anlatan bir hikayeyle yaratılışlarını dile getirdiler.
Ona aşağı inmesini ve yeryüzünün ruhlarına şekil vermesini emretti. Bitkileri, böcekleri, mağaraları ve dünyadaki her şeyi uyandırdı. Daha sonra Güneş Ana Sabah Yıldızı ve Ay olmak üzere iki çocuk doğurdu. Bu ikisi, daha sonra insanlığın ataları olan çocukları doğurdu.
Başlangıçta yalnızca Rahibe olarak adlandırılan kaotik bir suyun var olduğunu anlatan efsanenin kökenleri Mısır'a dayanıyor.
Güneş tanrısı Ra bir nilüfer çiçeğinden ortaya çıktı ve evrene ışık verdi. Ra, hava tanrısı Shu'yu ve su, nem, bereket tanrıçası Tefnut'ı yarattı. Bu ikisi gök tanrıçası Nut'ı ve yer tanrısı Geb'i dünyaya getirdi. Bu tanrı ve tanrıçalardan fiziksel evren meydana geldi.
Maya kültüründe yaratıcı Tepeu ve gök tanrısı Gucumatz düşünceleriyle dünyayı yarattı. Yaratılışlarına bakmak için varlıklar yarattılar. İlk olarak, gökyüzünden ve topraktan hayvanlar yarattılar.
Ancak yeterli değildi; düzgün iletişim kurabilecek bir varlığa ihtiyaçları vardı, bu yüzden çamurdan insan yarattılar. Çamurdan bedenleri parçalanınca tahtadan yapmaya çalıştılar ancak bu yaratığın kafasının ve kalbinin içi bomboştu. En sonunda onu mısırdan yapmaya karar verdiler. Bu insanlar empati yeteneğine sahip ve zekiydi.
Ainu halkının bu yaratılış hikayesinde, dünya okyanustan gelen petrolün gökyüzüne alev olarak yükseldiği zaman yaratıldı. Geriye kalan topraktı ve buhar beş renkli bulutların üzerine inen iki tanrı yarattı.
Bu iki tanrı ve onların rengarenk bulutlarından, bitkilerin, hayvanların ve diğer tanrıların da olduğu bir dünya oluştu.
Bu Polinezya yaratılış efsanesi, dünyanın bir kabuktan ortaya çıktığını anlatan bir hikaye.
Kabuk yavaşça açıldı ve içeriye ışık geldi. Kabuğun tepesi (gökyüzü) Rangi, altıyla (dünya) Papa birbirlerini sevdiler. Bu aşk dünyayı bugün olduğu hale getiren 70 tanrıyı meydana getirdi.
Çin Taocu/Taoist mitolojisinde Pangu, kaostan iki boynuzlu, iki dişli ve kıllı bir bedene sahip olarak çıkan ilk adamdı.
Bu adam denizleri ayırdı, dağları yerlerine yerleştirdi ve ying yang'ı kullanarak yeryüzüne şekil verdi.
Bu yaratılış efsanesinde ilkel bir varlığın, dünyayı yaratmak için kullanılacak vücut parçaları için kurban edilmesi ve parçalanması anlatılır.
Bu varlığın adı tüm toplumlarda farklıdır. Örneğin, eski İskandinav mitolojisinde bu varlığa 'Ymir' denir.
Çeroki efsanesinde dünya, büyük bir okyanusta yüzen bir bataklık adasıydı. Dört taraftan sarkıyordu; gökyüzü zemini oluşturuyordu. Ancak karanlık hayvanların görmesini imkansız hale getiriyordu, bu yüzden güneş onların yollarını bulmalarına yardım ediyordu.
Yedi gün yedi gece vardı ve Tanrı hayvanlara uyanık kalmalarını emretti. Bazıları buna rağmen uyuyakaldı. Uyanık kalanlara ise Tanrı tarafından karanlıkta görme yeteneği verildi.
Birçok kültür için bir kuzgun yaratılışta büyük rol oynadı. Başlangıçta geceleri ay ya da yıldız yoktu ve Kuzgun en güçlü varlıktı.
Kuzgun, insan da dahil olmak üzere yeryüzündeki tüm canlıları yarattı, ancak bu insanlar karanlıkta yaşadılar. Bu kuzgun, büyük bir şefin sedir kutularında güneşi, ayı ve yıldızları taşıyan bir kızı olduğunu öğrendi. İnsanları ve dünyayı yaratan Kuzgun bütün ışıkları çaldı, onları dünyaya ve insanlara verdi.
Hindu yaratılış efsanesi Rig Veda'da bin tane kafası, gözü ve ayağı olan bir varlık olan Purusha anlatılır. Yeryüzünü ayaklarıyla kavrayabilen Purusha'yı tanrılar kurban ettiler ve onu tüm hayvanlar, elementler ve üç tanrı olan Agni, Yayu ve Indra'ya dönüştürdüler.
Bu anlatı, tüm Dünya tarihini ve geleceğini 60 şiirsel kıtaya sıkıştıran bir İskandinav efsanesidir.
Efsanedeki kahin, Völva'dan kehanetlerini insanlıkla paylaşmasını istedi. Odin ve diğer tanrılar Midgard'ı yaratmadan ve Sabah, Öğlen, Öğleden Sonra ve Akşam adını vermeden önce dünya sadece bir boşluktu. Sonunda, Aesir ile Vanir arasındaki ilk savaş, Vanir'in Ragnarok adı verilen dünyanın sonundan önceki kalıcı çatışmayı andıran tanrılar haline gelmesiyle sona erdi.
Bu efsanede, elementler bir yaşam başlangıcı oluşturmak için birbirine karıştırıldı. Karıştırıldıklarında, daha ağır olan kısım battı ve daha hafif olan yükseldi.
Çamurlu bir deniz yaratıldı, bir ateş fırladı ve bulutlara ulaşarak gökyüzüne ulaştı. Bunların sonunda bir tanrı yaratıldı. Ancak bu tanrı çok yalnızdı, bu nedenle o da başka tanrılar yarattı. Izanagi ve Izanami olarak adlandırılanlar en gözde olanlardı.
Antik Sümerler'de başlangıçta sadece tanrıça Nammu vardı. Evreni yani Anakin'i, daha sonra da hava tanrısı Enil'i doğurdu. Enil evreni ikiye bölerek gök tanrısı An'ı ve dünya tanrıçası Ki'yi yarattı. Sonunda, birçok tanrı ortaya çıktı ve taa ki isyan edene kadar çok çalışmak zorunda kaldılar.
Neil, tanrılara hizmet etmek edecek daha küçük varlıklar yaratmak için bir plan yaptı. Büyük zekası olan Geshtu-e'yi kurban edilmek üzere seçtiler. Doğum tanrıçası Ninmah, onun etiyle kanını karıştırdı ve tüm tanrılar üzerine tükürdü. Vücudu kil haline getirildi ve sonunda yedi erkek ve yedi kadın meydana geldi.
Bu efsanede başlangıçta bir tek Eurynome vardı ve her şeyin tanrıçasıydı. Kaostan çırılçıplak bir halde doğdu. Denizi gökten ayırdı ve dalgaların üzerinde dans etti. Bir kuzey rüzgarı yakaladı, ellerinin arasına sürdü ve yılan Ophion'u yarattı.
Eurynome dans ettiğinde Ophion şehvetlendi, uzuvlarını Eurynome'a sardı ve onunla birleşti. Bu birleşmeden güneş, ay, yıldızlar ve dağlar ve nehirler doğdu. Evlerini Olimpos Dağı'na yaptılar, ancak Ophion evreni yarattığını söyleyerek onunla alay ettiğinde, Eurynome onun kafasını yaraladı ve onu yer altına yolladı.
Enuma Eliş efsanesi, MÖ 1000'lere dayanan eski Mezopotamya tabletlerinden geliyor. (Ancak hepsinin kopya olduğu ve efsanenin muhtemelen çok daha eski olduğu söyleniyor.)
Başlangıç, tanrı Apsu olarak bilinen tatlı suya ve tanrıça Tiamat olarak bilinen tuzlu suya bölünen kaotik suyla doluydu. Bu iki tanrı başka tanrılar doğurdu. Bu tanrılar başlarını belaya sokmaya başladı ve Apsu'yu o kadar üzmeye başladı ki Apsu onları öldürmek istedi ve bu da onunla Tiamat arasında bir çatışma yarattı. Çatışmadan Marduk adında büyük bir savaşçı Tiamat'a ok attı ve onu ikiye böldü. Bu sayede Dicle ve Fırat nehirleri oluştu. Cesedinden gökler ve dünya yaratıldı.
Rangi ve Papa'ya çok benzeyen bir Hawaii yaratılış hikayesi olan Kumulipo, dünyanın ilk nasıl ısındığını ve toprağın denizden nasıl geldiğini anlatan bir ilahidir.
Karanlık bir mağara, aysız bir gece, bir dişi ve bir erkek önce deniz yaşamını meydana getirdi. Daha sonra uçan yaratıklar doğdu ve kısa bir süre sonra, yeryüzünde yaşayan canlılar. Sonunda, La'ila'i'nin Ki'i ve Kane ile birleşmesinden insanlık dünyaya geldi.
Jainler, evrenin yaratılışına, inanışlarına göre asla gerçekleşmediği için birçok kültürden çok daha farklı bir bakış açısına sahiptir.
Jainizm'de, bu dünyada hiçbir şey yaratılmamıştır veya yok edilmemiştir; sadece şekil değiştirirler. Evren her zaman var olmuştur ve var olmaya devam edecektir. Jainler için zaman ve evren döngüseldir.
Belki de en ünlü yaratılış hikayelerinden biri olan Yahudi Tevrat ve Hıristiyan İncili'nde 'Yaratılış Kitabı', başlangıçta Tanrı'nın gökleri ve yeri yarattığını tasvir eder.
Yeryüzü şekilsizdi ve Tanrı'nın ruhu suyun üzerinde dalgalanıyordu. Tanrı 'Bir ışık olsun' dedi ve ışık belirdi. İnsanlar dahil her şeyi altı günde yarattı ve ardından özel bir gün yaptığı yedinci günde dinlendi.
Batı Afrika'nın Mande'sinde başlangıçta sadece Mangala vardı. Mangala büyük ve enerjik bir varlıktı. Onun içinde dört bölüm, haftanın dört günü, dört element ve dört yön vardı.
Dünyanın yaratılışı için kendisinin bir parçasını bir tohuma koydu. Ancak tohum patladı ve Mangala iki tohum daha yarattı. Sonunda bu tohumlarla hayvanları ve insanlığı yarattı.
Moğollar için dünyayı yaratan lama Udan'dı. 500 Yaşında henüz yaratılmamış bir dünyada yaşadı ve 1000 yaşında gökleri ve yeri ayırarak dokuz katlı bir cennet, dokuz katlı bir dünya ve dokuz nehir yarattı. Bütün insanlığı ise kilden/çamurdan yaptı.
Yoruba geleneğine ait bu efsanede, herhangi bir insan yaratılmadan önce tüm yaşamın gökyüzünde var olduğu söyleniyor. Olorun, gökyüzünde Orishas adı verilen diğer yaratıklarla birlikte yaşayan çok güçlü, yüce bir varlıktı.
Obtala, Olorun'dan yeryüzündeki sularda katı toprağı yaratması için izin istedi ve Olorun kabul etti, ancak aşağı inmeden önce Obtala'nın, aşağıdaki sulara inmesine yardımcı olması için Orishalar tarafından yapılmış altın bir zinciri vardı. Yeri yarattığında ona 'İfe' adını verdi ve daha sonra Olorun'un yardımıyla ilk insanları yarattı.
Bu kızılderili efsanesinde, ilk dünya küçücüktü, zifiri karanlıktı ve tek bir çam ağacına sahip bir ada ile dört denizle çevriliydi. Dört deniz, Büyük Su Yaratığı, Mavi Balıkçıl, Kurbağa ve Beyaz Gök Gürültüsü tarafından yönetiliyordu. Denizlerin üstünde kara bulut, beyaz bulut, mavi bulut ve sarı bulut vardı.
Mavi ve sarı bulutlar bir araya geldiğinde ilk kadın belirirken, siyah ve beyaz bulutlar ilk erkeği yarattı. Birlikte yaşadılar ve daha sonra suda oluşan Büyük Coyote tarafından karşılandılar. Suyun ve gökyüzünün tüm sırlarını bildiğini söyledi. Sonra, First Angry adında ikinci bir çakal geldi ve dünyaya büyücülük getirdi.
Sömürge öncesi, Antik Zulus, hayvanlar ve insanlar var olmadan önce yeryüzünde yalnızca karanlığın ve büyük bir tohumun olduğuna inanıyordu. Tohum toprağa karıştı ve Uthlanga adı verilen uzun sazlıklar oluşturdu.
Bir saz, her şeyin ilk insanı ve yaratıcısı olan Unkulunkulu'ya dönüştü. Erkekler, kadınlar ve hayvanlar gibi daha birçok şey sazlıklarda büyümeye başladığında, Unkulunkulu onları parçaladı; dereleri, dağları, gölleri ve vadileri yarattı. Erkeklere ve kadınlara avlanmayı, ateş yakmayı ve kıyafet yapmayı öğretti.
Fin mitolojisinde, Väinämöinen adlı yaşlı bir bilge evreni yarattı ve onların destansı kahramanı, ilk bilinci ve ilk gücü haline geldi.
Denizde yüzerken, yeryüzünü yarattı. Sonra yeryüzünü doldurmak için tohumlar saçtı, böylece yarattığı dünya çorak olmayacaktı.
Kore'deki şamanlar tarafından sıkça anlatılan bu efsane, gökyüzünün ve yerin bir olmasıyla başladı.
Gökten berrak bir çiy damlası düştü, yerden kara bir çiy damlası yükseldi ve onlar birbirine karışınca yeryüzünde güneş, ay ve yıldızlar dışında her şeyi yarattı.
Cennetin ve Yerin Kralı Cheonjiwang, üç horozun sesiyle uyandı. Güneşle bağdaştırdığımız horozlar Güneş olmadığı halde ötüyorlardı. Bu yüzden Cheonjiwang, iki güneş ve iki ay yarattı.
Tengri nerde la kupek
Kratos'un kafa tutacağı daha çok yüce varlık var o zaman :)
Olm mısır koçanından yaratılan kimse el kaldırsın