Kiminle, hangi güçle savaşıyorsan, barış da onunla yapılır.
Bir başka deyişle:
Barış, düşmanlar arasında yapılır.
Acılar çekilir.
Kan ve gözyaşı akar.
Sonra öyle bir nokta gelir ki, yetti artık çığlıkları her yanı kaplamaya, etkili olmaya
başlar.
Bu noktanın adı ‘barışın olgunlaşması’dır.
Barış yeterince olgunlaşmışsa, yani silahla alınacak başka bir mesafe kalmamışsa, parmaklar tetikten çekilir, masaya oturulur ve barış koşulları tartışılır.
Oslo süreci budur.
Ankara-İmralı-Kandil arasında kurulan diyalog üçgeni budur.