Salı gece yarısı sosyal medyada, meslektaşım, arkadaşım, kardeşim Nuh Köklü’nün Kadıköy’de arkadaşlarıyla kartopu oynarken kızgın bir dükkân sahibi tarafından bıçaklanarak öldürüldüğü haberiyle karşılaştım. İnanılır gibi değildi. İnanmak istemedim. Bir rüya olsun istedim.
Sabah korka korka bilgisayarın başına geçtiğimde bunun bir rüya değil kâbus olduğu gerçeğiyle karşılaştım. Nuh’un da son olarak, “Ne olur, bu bir rüya olsun” dediğini öğrenince acım, öfkem ve çaresizliğim katlanarak arttı.
Bizler, yüzü düşmüş, ruhu kararmış, Özgecan’ın gidişini kabullenmeye çalışırken, üst üste gelen haberlere bakın:
- Kadıköy’de arkadaşlarıyla kartopu oynayan meslektaşımız Nuh Köklü, kartopunun camına gelmesine sinirlenen esnaf tarafından öldürüldü. Tesadüf bu ya, o gün İç Güvenlik Yasası’na karşı eyleme katılmıştı.
- Meclis’te İç Güvenlik Yasası tartışmalarında, Ak Partili vekiller muhalefetten 4 ismi darp etti. Ne hazin ki Başbakan Ahmet Davutoğlu’nun ”Kadına uzanan eller kırılsın” demesinden 3 gün sonra yaşanan arbede, iktidar vekillerinin HDP’li kadın milletvekillerine saldırması sonrası başlamıştı.
- Artık haberlerde klişe haline gelen ”boşanmak istediği kocası tarafından sokak ortasında bıçaklanan” kadınlardan birinin görüntüsü, Özgecan olayından sonra piyasaya çıktı. Bu kez mekân Denizli’ydi; ancak olay artık sıradanlaştığı için kadın grupları dışında kimse oralı olmadı.
Ezcümle, memlekette bir cinnet hali olduğu, siyasetin ise bu delirme halini her geçen gün kamçılayarak Türkiye’yi sevgisiz ve sevimsiz bir yer haline getirdiği de ortada.
Hükümete (TÜİK'in) göre Türkiye'de işsizlik oranı % 10.7 TÜİK'in 2004 son dönemi için açıkladığı 3 milyon 96 bin işsizin dışında, ülkemizde bu rakamlara dahil olmayan 2 milyon 'umutsuz işsiz' var. İş bulmaktan umutlarını kaybettikleri için aktif olarak iş aramaktan bıkan, bu nedenle son 2 ay içinde herhangi bir iş başvurusu yapmamış olan 1 milyon 900 bin işsiz yurttaşımız, yukarıdaki işsiz sayıları ve oranlarına dahil edilmemiştir. Bu nedenlerle 2014 son döneminde 'gerçek işsizler';
-TÜİK'in açıkladığı resmi işsiz sayısı: 3 milyon 96 bin kişi,
-Umudunu yitirdiği için iş aramayan işsiz sayısı: 1 milyon 900 bin kişi,
-Toplam gerçek işsiz sayısı: 4 milyon 996 bin kişidir.
- Gerçek işsizlik oranı ise: 17.25'dir...
Kaldı ki, ülkemizin sokaklarında iş arayan, yaşama tutunmaya çalışan yüzbinlerce Suriyeli bu rakamlara dahil değildir.
Kandil resen, sürecin 15 Şubat'la birlikte son derece tehlikeli, kritik ve bitme noktasında olduğunu belirmiştir.
HDP İmralı Heyeti Kandil ile görüşmeden döndüğü Pazar günü yazılı açıklama yaptı. Önceki Kandil ziyaretleri sonrasında, hükümetle görüşülmeden açıklama yapılmazdı; bu kez Kandil’in görüşlerini yansıtmak için, hükümetle görüşmeden bir not açıklandı.
Notta İmralı Heyeti’nin görüşlerine yer verilmiyor, KCK yöneticilerinin, müzakere sürecine geçilmemesini kabul edilemez buldukları, AK Parti Hükümeti’nin, seçim çıkarları peşine düşmeden tüm halkın demokratik geleceğini ilgilendiren konularda çalışması gerektiği belirtilmekteydi.
Sadece son bir hafta içinde olup biteni şöyle bir gözden geçirirsek, şiddetin iyice çarpıttığı yüzüne bakarsak Türkiye’nin, karnavaldan bahseden bir yazı vicdansız, vurdumduymaz gözükebilir. Bu yazıyı, tarih boyudur insanlığın içinde bulunduğu bir adalet mücadelesinde, baş eğmek ve kabullenmenin “kader” olmadığını anımsatmak için yazdım.
Özgecan Aslan, Roboski’de katledilen insanlar, Nuh Köklü… Aslan ve Köklü gibi, Roboski’nin kurbanlarının da bu hafta ortaya çıkan kanıtlarla, “şiddete verilen ehliyetle” yok edildikleri ayan beyan ortada…
Anglosakson kültüründe ‘challenge’ dedikleri bir durum vardır. Kötü bir tercüme ile Türkçe’de ‘kışkırtma’, ‘meydan okuma’ diye karşılanabilir. Halk dilinde böyle bir ‘çelişkili konumlanma’yı ‘zor bir durum’ veya ‘içinden çıkılması zor durum’ olarak nitelerler.
AK Parti’nin seçimler yaklaşırken kendi kendisini içine itmeye çalıştığı siyasi iletişim açısından hayli riskli girişimlerini challenge sözcüğünden daha iyi tanımlayacak bir kavram bulmak kolay değildir. Biz gene içinden çıkılması zor bir durum demeye çalışalım; ya da risk almak...
Nedir bu zor durumu yaratan unsurlar?
1. Başkanlık Sistemi tartışması.
2. İç Güvenlik Paketi
Kadın dediği, mutfakta aşçı, salonda hanfendi, yatakta orospu, mutfakta ölü, salonda ölü, yatakta ölü, sokakta ölü olacak!
Evde öldürülürse aile kavgasına, sokakta öldürülürse fıtrata kurban gitmiş olacak. Kocası tecavüz ederse, aile içi mesele, tecoş; yoldan geçen adam tecavüz ederse tahrik indirimi.
Kadın haklı beyler… Kadın öldü beyler… Doğrulmuş çükünüze güvenerek iradesini elinden aldığınız, doğrulmuş silahınıza güvenerek canından ettiğiniz kadınlar size ölürayak son güzelliğini yapar, mutlaka ölmeyi ve tecavüze uğramayı hak edecek bir hafiflik yapmıştır da bir iyi hal indirimi hediye ediverir size. Evet kadınlar gerçekten çok narin, çok anaç, çok fedakar yaratıklar.
‘Göster amcalara pipini’ diye büyütülen çocuklar, ‘adam olunca’ sokak aralarında paltolarını açıp bize çükünü gösterecek tabi… Aile terbiyesi diye bir şey var!
Özgecan’dan kalan fotoğraflara, insanın vicdanına seslenen o güzelim gözlere, kutsal bir ayine tutulmuş gibi saatlerce bakamıyorsanız eğer, çok sürmeyecek unutacaksınız Özgecan’ı.
Tıpkı Münevver Karabulut’u, ve diğerlerini unuttuğunuz gibi..
Sonra bir bakacaksınız ki, ateş bir kez daha sadece düştüğü yeri, yani bir annenin ve babanın yüreğini yakıp gitmiş yine.
Özgecan’ın, Özgecanların hunharca katledildiği bir ülkenin yurttaşı olmak utanç verici..
Bize bu utancı bir defa daha yaşatanlara lanet olsun!
Bizi kendi caniliklerine tanıklık yapmak zorunda bırakanlara Allah en büyük cezayı versin..
Tarsuslu üniversite öğrencisi Özgecan Aslan’ın tecavüz girişimine uğrayıp hunharca katledilmesi, vicdan sahibi ezici çoğunluk tarafından lanetlendi.
Bir azınlık ise başına gelenlerden dolayı neredeyse Özgecan’ı sorumlu tutan hezeyanlarda bulundu. Eğer kadınlara baskı, dayak, taciz, tecavüz, öldürme şeklindeki, giderek çoğalan saldırılar önlenmek isteniyorsa, verilecek cezalardan önce, bu saldırılara yol açan nedenler üzerinde durmak gerekir.
Eğer kadınları aşağılayanlar, onlara dayak atanlar, işkence yapanlar, taciz-tecavüz edenler, onları öldürenler birer “sivrisinek” ise, bunları üreten bir “bataklık” olduğu akıldan çıkmamalı.
Türkiye toplumu deliriyor.
Şimdi biri çıkıp ‘Çok mu aklı başındaydı?’ diye sorabilir. Bu nedenle belki de doğrusu, ‘Şah idi şahbaz oldu’ demektir.
Yıllar önce bir TV yorumcusu, büyük kulüplerin birinin oyuncusu için, ‘Tımarhaneye hasta ziyaretine gitse, kefil göstermeden dışarı bırakmazlar’ demişti. Sanırım Türkiye adlı memleketin de ortalıkta dolaşması giderek sakıncalı hale geliyor!