Yalnızlık hep kötü algılansa da aslında güzel tarafları çok! Tabii bunu yalnızlık olarak tanımlamamak gerek, bu aslında seçilmiş bekarlık. Yani yalnız değil, tek ve özgür olmayı tercih etmek. Partnerin olması güzel olabilir evet ama bazıları için yalnız olmak çok daha güzel! Peki bu yalnızlığın güzel yanları neler? Gel birlikte bakalım...
Plan yaparken biriyle yapmak güzel olabilir ama tek başına ne yapacağına karar vermenin tadı çok başka! Yani bir yere gideceksen nereye gideceğine, sabah kaçta kalkacağına sen karar verirsin. Kimseye bağlı olmadan plan yapabilmek yalnızlığın en güzel yanı diyebilir miyiz?
İnsanlar kalabalık içindeyken genelde kendini bulamıyor. Ama yalnız olmanın güzel yanlarından biri kendini daha iyi tanımak. Yalnızlık sayesinde kendini daha iyi anlarsın. Yalnız kaldığında gerçekten kim olduğunu, ne istediğini ya da ne hissettiğini anlayabilirsin.
Biriyle beraberken kendimizi kaybedebiliyoruz. Ama yalnız kalıp 'me time' yapmanın keyfine doyum olmuyor. Kendi kendine yetebildiğini görebilmek yalnız olmanın en keyifli yanlarından biri. Kendi başına içtiğin bir bardak kahvenin keyfine bir kere vardın mı kalabalıklardan uzaklaşman o kadar da zor olmayacak. 😅
Yalnız olduğunda istediğin gibi doyasıya ağlayabiliyorsun mesela. Ya da kahkahalarla doyasıya gülebiliyorsun. Normalde insan biriyle beraberken bazı duyguları 'abartınca' yargılanabiliyor ama yalnız olunca her şeyi rahatça yaşamak mümkün.
Tabii ki biriyle beraberken de kariyer ve hedeflerine odaklanabilirsin ama yalnız olunca bu çok daha net şekilde yapılabiliyor. Yalnız olunca dikkatini sadece kariyerine verebilirsin. Dikkatini dağıtacak bir şey olmayınca kariyerine odaklanıp başarıya ulaşabilirsin. Bunu sadece kariyer olarak düşünme elbette, kişisel gelişim için de yalnız olduğun zamanlar çok iyi bir fırsat!
Eee bunun sonucunda da insanın kendine güvenin artıyor tabii ki. Tek başına markete giden, sinemaya giden ya da her işini kendi yapan biri olarak her şeyi yapabileceğine inancın artıyor. Sonunda da her işi kendi başına yapabilen biri olmayı başarabiliyorsun. Ve artık herkese korkunç gelen yalnızlık düşüncesi senin için özgürlüğün adı oluyor.
Sessiz ve yalnız kalınca insanın yaratıcılığı artıyor. Yalnızken insan daha iyi düşünüyor. Üretmek yalnızken çok daha başarılı oluyor. Biriyle beraberken bir şeyler yaratmak zorken yalnızken insan yeni fikirleri çok daha kolay buluyor. İlham yalnızken geliyor diyebiliriz yani!
Bu biraz garip gelebilir ama insan yalnızken eğleninceye kadar eğlenmenin ne demek olduğunu bilemiyor diyebilir miyiz? Kendi kendine eğlendiğinde kimseye ihtiyacın olmadığını görüyorsun. Kendine yeten biri olunca daha neşeli olacağın da kesin!
Yalnız olunca insan küçücük şeylerden bile mutlu oluyor. Kimseyle kendini yarıştırmadığın ve sadece kendin olarak kendini sevdiğin için elindekiyle mutlu olmaya çok daha yatkın oluyorsun. Yani yalnız olunca insan daha huzurlu oluyor diyebiliriz.
Yalnız olmanın en güzel yanlarından biri de gereksiz tartışmalardan uzak kalmak. Biriyle birlikte olmayınca hayatından dramayı çıkarıyorsun. Dramalar ve tartışmalar olmayınca hayat daha yaşanabilir olur, öyle değil mi?