Tabii ki her şeyin yeri ayrı ama tüm bunlar evi yuva yapmıyor mu sahi? Bu ev sizsiz yuva değil. 😔Yaşam alanı olan bir evde neler olmazsa olmaz? Evi yuva yapan detayları birlikte inceleyelim!İşin içine giren 'canlı' olunca o ev artık dört duvardan ibaret olmaktan çıkıyor. Bu detay biraz da babaanne evlerini anımsatıyor. Belki de o yüzden evi yuva yapma konusunda bu kadar başarılı!Günümüzde kapı girişinde bulunan ayakkabılığın yerini yavaş yavaş giyinme odalarındaki raflar alıyor olsa da eve girildiğinde sizi karşılayan bir ayakkabılık aslında küçüklükten beri alışkın olduğumuz durumu desteklediği için evin tamamlandığı hissiyatını yaratıyor. Küçük bir ayrıntı ama çok değerli!Ayakkabılıktan bahsetmişken anne terliğinden bahsetmemek olmaz. Genel olarak terlik bir mekanı yuvalaştıran en önemli unsurlardan... Ayakkabıları çıkartıp terliği giydiğimiz an eve geldiğimizi anlamıyor muyuz?Kapıyı açtığımızda tazecik pişmiş kek ya da kurabiyeyle karşılaşmak içimizi fırın kadar ısıtabiliyor.Dışarıdan söylenen yemeklerin atıkları şöyle dursun... Ev yemeği daha doğrusu tencere yemeğinin yeri çok ayrı! Yemek siparişi vermekten bıkkınlık geçirenler için sıcacık bir çorbanın verdiği mutluluk diyor ve susuyoruz.Sarı mutfak bezi Türk halkının olmazsa olmazıdır. Mutfakları mutfak yapan sarı bez, evde hissetmenin de bir numaralı yardımcısıdır.Televizyonun ses olsun diye bir kullanım şekli var toplumumuzda... Bu özellik sayesinde çoğu zaman evde olduğumuzu hissediyoruz.İçerisinde çay olmasa dahi ocağın üzerinde duran çaydanlığın endamı yeter! Yemekten sonra o çaydanlıkla içilen çay ise 'İşte evdeyim!' demenin en kolay yoludur. Biliyoruz ki bir yerde sallama çay içiliyorsa o yer sizin eviniz değildir.Bazı kokular vardır evde olduğunu hissettiren... İşte yumuşatıcı kokusu bu kokuların başında geliyor. Yıkandıktan sonra kapının üzerine asılan o çarşafın tüm evi yumuşatıcı kokusuyla donatması da sizi yuvanızda hissettiriyor.Yurtta yaşayanların eve dair en çok özlediği şeylerden biri olan halı, ev hissiyatını tamamlıyor. Ayağını halıya basan, evde olduğunu hissediyor.Bakıldığında ev gün sonunda içinde uyuduğumuz, vakit geçirdiğimiz bir alan... Ancak bu alan anılarla, yaşanmışlıklarla anlam kazanıyor. Her köşesinde anıların, fotoğrafların, yaşanmışlıkların bulunduğu bir ev, artık yuvadır.Tercihe göre tarzı değişiklik gösterse de paspas evin aidiyet hissiyatını artıran eşyalardan biri... Yeni gelin paspaslarını tenzih ediyoruz tabii, nihayetinde ayakkabılarımızın altını siliyoruz. O kadar şatafata gerek yok sanki...Her evin kendine ait bir kokusu yok mu? Bu bazen salçayla kavrulmuş soğan kokusu olurken bazen evinizi paylaştığınız hayvan dostunuzun kokusu oluyor. Ama her halükarda evin kokusuna aşina oluyor, o evi o kokuyla hatırlıyoruz.Her ne kadar perde diye genellesek de Türk aileleri için perde iki çeşittir: tül perde ve kalın perde... Onlar olmadan ev çıplak gibi gelir. Bu hissi en net taşınırken ve perdeler yıkanırken hissederiz.Evi adeta bir yuvaya çeviren en önemli madde bu olabilir. İçerisindekiler evi ev yapan, huzurla dolduran yegane şey değil mi?Siz muhteşem detaylarsınız.❤️