Maalesef Türkçeyi hakkını vererek konuşamıyor ve yazamıyoruz. Birçok sözcüğün anlamını bilmiyoruz ya da başka sözcüklerle karıştırıyoruz. Dil bilgisi yönünden de sıklıkla hatalar yapıyoruz.
Bu hatalardan özellikle bazıları ise 'illallah' dedirten cinsten; hem de sıklıkla karşılaşıyoruz bunlarla!
İşte o hatalardan birkaçı:
Belki de en sık karşılaştığımız hata...
Beddua anlamı taşıyan sözcüğün doğrusu 'lanet'.
Sözcüğün Arapça aslı 'muhatab'. Ancak istisnalar dışında, Türkçede sözcüklerin sonları b, c, d, g süreksiz yumuşak ünsüzlerle bitmez. Dolayısıyla sözcükte sertleşme görülür.
Kelimenin anlamı ise söyleyeni dinleyen, kendisine hitap (hitab) edilen.
Minare, kubbe, sancak direği vb. yüksek şeylerin tepesinde bulunan, madenden yapılmış ay yıldız veya lale biçiminde süslere 'alem' diyoruz. Kelimenin bayrak anlamı da var.
Evren, dünya, ortam, başka insanlar ve eğlence gibi anlamları olan sözcük ise 'âlem'
Sayı ve tane anlamı olan sözcük 'adet', görenek, töre ve aybaşı anlamına gelen sözcük ise 'âdet'.
'Tabi', bağımlı anlamına sahipken, 'tabii', doğada olan, doğada bulunan, olağan, alışılmış, her zamanki gibi olan, beklenildiği gibi anlamlarını içeriyor.
Tabii ki derken de '-ki'yi ayrı yazıyoruz tabii ki!...
Taktir, 'damıtma' anlamı taşırken, takdir, 'beğenme', 'değer verme', 'önemini belirtme' anlamlarını taşıyor.
'Mahsun', 'kuvvetlendirilmiş' anlamı taşıyor. 'Hüzünlü' demek istiyorsak, 'mahzun' demeliyiz.
Q senin yerine bankacılık işlemlerini takip eder, tek bir onayınla işlemleri halleder. Önemli konularda bildirim göndererek seni uyarır.