Bu tabloyu belki de daha önce binlerce kez gördünüz. 1930'da Grant Wood tarafından yapılan 'Amerikan Gotiği' tablosu, dünyanın en ünlü sanat eserlerinden biri. Bu tablonun aslında gizli bir anlamı var. Bu iki kişi belki de yer altı dünyasının kralı ve kraliçesi olabilir. Bunu söylememizin nedeni resimde gizli bir ipucu olması. Orijinal adıyla 'American Gothic' tablosundaki iki figür kim? Gelin, dünyaca ünlü olan bu eser nasıl ortaya çıkmış ve hikayesi nedir, beraber bakalım.
Onların kim olduğunu anlamak için detaylara inmemiz gerek.
Kadının yakasına taktığı küçük broş, Antik Yunan mitolojisinde Yeraltı Dünyasının Kraliçesi Persephone'yi tasvir ediyor gibi görünüyor.
Bu nedenle kırsal Amerika'nın bu çarpıcı vizyonu, bu sert ve oldukça düşman bakışlı çiftçilerin Kralı ve Kraliçesi olduğu Yeraltı Dünyası için bir tür alegori olabilir.
Ya da olmayabilir...
İşin aslı, bu gizemli bir tablo ve kimse onun neyi temsil ettiği konusunda hemfikir değil...
Grant Wood'un kendisi bile tablodaki iki kişinin karı koca mı yoksa baba kız mı oldukları konusunda net değildi.
Cevaplayabileceğimiz tek bir soru var: Bu insanlar neden böyle görünüyor?
İlk önce bir metal dükkanında çalışan Wood sonrasında Minneapolis ve Chicago'daki sanat okullarında okudu. Ardından da Cedar Rapids'de bir devlet okulunda resim öğretmeni olarak çalışmaya başladı.
Oradayken Empresyonist bir tarz benimsedi. O zaman yaptığı büyüleyici ama dikkat çekici olmayan eserlerinin, bugün tanıdığımız Wood'un eserleri ile hiç benzerliği olmamasının sebebi de buydu.
1927'de ise her şey değişti.
Yerel bir sanatçı olarak Wood, Cedar Rapids Veterans Memorial Building için vitray pencere yapmak üzere görevlendirildi.
Ama vitray hakkında pek bir şey bilmiyordu. Böylece Wood, cam uzmanlarıyla çalışmak ve kendini geliştirmek üzere Almanya'ya gitti.
O ressamlardan biri de Hans Memling idi. Bu portresindeki sert ifadeye ve en ince ayrıntısına kadar fark edilen detaylara gösterdiği şaşırtıcı ilgiye dikkat edin.
Wood, nihayet Hollanda'dan etkilenen yeni stilini uygulamaya koyma şansını bulmuştu: Stilize gerçekçilik, ciddiyet, ağırbaşlılık ve pürüzsüz detaylar...
'Amerikan Gotiği' büyük bir sansasyon yarattı. Wood, çok bilinmeyen yerel bir sanatçıydı. Bu resim ona sadece bir gecede ülke çapında ün kazandırdı.
Eleştirmenler, Amerika'nın nihayet düzgün bir sanatçıya sahip olduğunu söyledi.
Yine de hiç kimse 'Amerikan Gotiği'nin ne anlama geldiği konusunda hemfikir değildi. Bazıları bunu kırsal Amerika'nın acımasız ama parlak bir hicvi olarak gördü.
Diğerleri ise onda, kentsel yozlaşmadan uzak, taşra yaşamının sağlam, dik kafalı, dürüst, bilinçsiz erdemlerinin mükemmel bir vasiyetini buldu.
Oz Büyücüsü'nün set tasarımcılarının Wood'un sanatından ilham almasına şaşmamalı.
Wood'un alışılmadık ve son derece kendine özgü tarzı, bazen bir rüyadan fırlamış gibi sürrealist görünebilir.
Keyifli, canlı ve çekici bir tarzı vardı ama aynı zamanda kesinlikle başka bir dünyaya ait gibiydi.
Bu eser aynı zamanda, Wood'un yeteneğini en iyi görebildiğimiz yerlerden biri.
Çünkü vitray pencere, Birinci Dünya Savaşı'nda Almanya'da savaşırken ölen askerlerin anısınaydı ve Wood'un Almanya'ya gitmesi bu sebeple şikayet konusu olmuştu.
Burada Wood'un oldukça acımasız ironi kapasitesini görüyoruz.
Ancak bir gerçek var ki o da Wood, tarzı diğerlerinden farklı olan bir sanatçıydı.
Resimleri hem büyüleyici hem de yapay bir görünüme sahipti.
Ölümünden bir yıl sonra, İkinci Dünya Savaşı sırasında üretilen 'Özgürlük Gemileri'nden birine onun adı verildi. Bir zamanların tanınmayan, yerel sanatçısı artık ulusal bir kahraman olmuştu.
Ölümünün üzerinden seksen yıl geçse de Wood hala, eskisi ve her zamanki gibi çekici ve gizemli olmaya devam ediyor.