'Bozkırın Tezenesi' olarak bilinen halk ozanı Neşet Ertaş, 25 Eylül 2012'de bu dünyaya veda ederken, ardında hala çok canlı olan bir çok eser bıraktı. Abdallık geleneğinin son büyük temsilcisi olarak kabul edilen Ertaş, türküleri ve bozlaklarıyla Anadolu’nun unutulmaz isimlerinden biri olurken, ölüm yıl dönümünde anılıyor. Bizler de büyük ustaya bir saygı geçişi yapalım istedik👇
Babası, abdal geleneğinin temsilcisi bir bağlama ustası olan Muharrem Ertaş, annesi de Kırıkkale'nin Hacıaliobası köyünden Döne Ertaş'tır.
Küçük yaşta babasının yanında farklı enstrümanlar çalan Ertaş, 8 yaşındayken ailesiyle birlikte İbikli köyüne taşındı. 12 yaşındayken annesini kaybeden ünlü ozan, babası ve kardeşleriyle göçebe bir hayat sürerken, babasının ikinci evliliğini yapmasıyla farklı yerlerde yaşadılar.
Babasıyla birlikte düğünlerde sazıyla türküler söyleyen Neşet Ertaş, 'Babamla ben aynı ruhun insanlarıyız' diyerek, bir tek babasından etkilendiğini açıklamıştır.
'Bozkırın Tezenesi' olarak tanınan Ertaş, 50'li yıllardan sonra yaptığı albümlerle Orta Anadolu türküleri ve bozlaklarını kayıt altına alırken, 60'lı yıllardan itibaren kendi yazdığı türküleri seslendirdi.
2009 yılında UNESCO'nun Yaşayan İnsan Hazineleri envanterine girmeye değer görülen büyük sanatçı, 25 Nisan 2011 tarihinde de İTÜ Devlet Konservatuvarı'ndan fahri doktorayla ödüllendirildi.
25 Eylül 2012 tarihinde İzmir'de tedavi gördüğü hastanede kanser nedeniyle yaşamını yitiren Neşet Ertaş'ın mezar taşında ''Sakin ol ha, insanoğlu. İncitme canı, her can bir kalp, Hakk'a bağlı. İncitme canı, incitme.'' yazısı bulunuyor. Biz de büyük ismi saygıyla anıyor, sizleri de geçidimize davet ediyoruz👇