17 Nisan Pazar, aynı zamanda lansmanı yapılan yeni çıkan Colgate Total Profesyonel Nefes Sağlığı ile Sokak Lezzetleri festivalindeydik. Birbirinden uzman yemeklerin sunulduğu bu festivalde, sahilde arkasından koşturduğumuz mısırcı, maç çıkışı aradığımız kokoreççi ve Eminönünde kokusundan vazgeçilmeyen balık ekmekçilerimiz bir aradaydı.
Şimdi elinizdeki kepekli tostu yavaşça tabağa bırakın ve neler yedik görün!
Döner Company (Maslak) bu festivalin baş kahramanlarından biriydi.
Sırası hiç bir zaman dinmedi, döner kokusu Sanat Park'ından eksik olmadı.
Lavaş, porsiyon ve tırnak pide seçenekleriyle kendi dükkanlarında keyifle yediğimiz dönerlerinden hiç bir farkı yoktu, hepsinin ellerine sağlık!
Sanayi Kokoreçten gelen ustamız, tüm hızı ve güleryüzü ile oradaydı
Ekmek arası kokoreç denilince akla başka kim gelebilirdi zaten.
Biz yarımşar porsiyonu mideye indirirken göz ucuyla bir porsiyonu daha kesmiyor değildik.
Ciğerci Mehmet Usta kesinlikle adından en çok söz ettirenlerden biriydi.
Parkta adeta 'ciğerci ne tarafta, ciğer çok iyiymiş, dur daha ciğer yemedik biz' sesleri dolaşıyordu.
Türkiye'de çiğ köfte sektörünü domine eden isimlerden biri Komagene oradaydı.
Lavaşının yumuşaklığı, ciğ köftesinin acı denge oranı ve konuksever personeliyle neden bu kadar başarıya ulaştıklarını anlamak zor değil.
Dürüm arası çiğ köfte bir başkaydı, orada yiyemediyseniz mutlaka şubelerinden birinin tadına bakın deriz.
Sabırtaşı içli köfte de oradaydı. Yedik yedik ama o kadar lezzetli ve büyük bir porsiyondu ki resmen doyduk!
Arnavutköy'e yakın oturanlar oturmayanlar Arnavutköy balıkçısını bilirler.
Bu güzel balık ekmek standı ise adından hep söz ettiren Arnavutköy Balıkçısınındı.
Balık kokuları siz parka girmeden burnunuza geliyordu zaten.
Midye dolma standı taramalı tüfek gibiydi.
O kadar hızlı ve o kadar keyifli tüketiliyordu ki sahibi olan Karaköy Midyecisi de halinden pek şikayetçi değil gibiydi.
Meşhur Kardeşler Pilavcısı da ordaydı.
Kendi standının önündeki sıra hiç bitmeyecek gibiydi.
Neyse sıra bize geldiğinde pilavımızın üzerine bir de yeni çıkmış tavuğumuzu da bi güzel yedik.
Mısırcı abimizin ismini yakalayamadık ama kendisi hem çok güleryüzlüydü hem de bu işin artık erbabı olmuştu.
Grup içinde köz mısır mı süt mısır mı yiyelim tartışması yaşanırken hepsinden deneyelim dedik.
Kestaneci abimizle mısırcı abimiz aynıydı.
Bu nedenle o tatlı yüzüyle bize ikram edince biz de hayır diyemedik.
Kim demiş kestane kışın yenir diye, açık havada sıcacık kestane keyfimiz üzerine diyecek yoktu!
Küçücük arabası, el kadar fırını ile dünyalar güzeli lahmacunlarla bizi buluşturan Eminönü lahmacun, festivalin sonlarına doğru en yüzü gülen isimlerden biri gibi duruyordu.
Mantı evi Üsküdar getirdiği fritözlerle yerinde sımsıcak çıtır mantı servisi yapıyordu.
İlk festivale girdiğimiz anda o küçük kapları görünce mantıcının yolunu kesmeye başlamıştık bile.
Sarımsaklısı makbuldü tabi.
Yine hayır diyemeyeceğimiz bir sokak lezzeti olan sucuk tüm kitlelere hitap ediyor olmalı ki, arabasının önünde sırası hiç eksik olmadı.
Aynı zamanda köfte de veren Musti Usta Cendere Köfteciyle neden adını bu kadar duyurduğunu bir kez daha kanıtlamış oldu
köfte ekmekçiler katılmamış mı :(
Adana kebap nerdee????
komagene mi? antenli mantenli küçük bi böcek çıkmıştı dürümümden. bu kadar pis bir yer olamaz. (olur da lafın gelişi işte) bir keresinde de marullarımızda siyah küçük sineğimsi şeylerden geziyordu.