Günlük hayatımızda sıkça kullandığımız kelimelerin nereden geldiklerini hiç düşünüyor muyuz? Öylece ağzımızdan çıkıp giden kelimelerin kökenini araştıran Twitter kullanıcısı Վարդանյան (@HektorVartanyan) ın hazırladığı flood'unda bizleri şaşırttı. Aşağıda göreceğiniz kaynaktan aldığımız kelimeleri sizinle paylaşıyoruz:
Bu içerik Twitter kullanıcısının izni ile yayınlanmaktadır.
İtalyanca araba anlamına gelen “corrozza” kelimesi, öncelikle fayton kelimesinin yerine 'karoça' olarak kullanılmaya başlanmış. Ardından da bu kelime değişerek, lunaparklardaki vazgeçilmez eğlencemiz atlıkarınca olarak hayatımıza girmiş.
Latince sakal anlamına gelen 'farba' kelimesinin, İtalyanca'ya Barba olarak geçmesi ile birlikte Fransızlar bu kelimeyi barbe olarak kullanırlar. Aynı kelime dilimize de berber olarak geçer.
Farsça 'dilbend' yani gönlü bağlayan anlamındaki kelime, Türkçe'ye tülbent olarak geçiyor.. Tülbentlerin üzerinde bulunan lale desenlerinden de bütün dünya dillerine tulip, tulipe, tulipa olarak aktarılıyor. Dilimizde de lale olarak yerleşiyor.
Rumca 'kali', yani iyi anlamına gelen kelime ile 'dromos', yani yol anlamına gelen sözcük birleştirerek iyi, güvenli yol manasında kaldırım olarak kullanılıyor.
Farsça pis anlamına gelen 'çirk' ve su anlamına gelen 'ab' kelimelerini alıp önce çirkab, sonra çirkef kelimesine döndürerek dilimize katmışız. Aynı mantıkla hoş ve ab kelimelerinden hoşaf kelimesini türetmişiz.
Germence at anlamındaki 'marx' ve hizmetçi anlamında 'skalkh' kelimelerinin birleşimi 'marxskalkh', yani seyis anlamına gelen kelime Fransızcaya ve Türkçeye büyük komutan anlamındaki mareşal olarak geçmiştir.
Türkçe ölü ve Farsça mezar anlamına gelen 'gûr' sözcükleri birleştirilip önce 'ölünün gûru' sonra da elinin körü olarak bir azarlama nidasına çevrilmiştir.
Eski Türkçe'deki bebek anlamına gelen çi-çi/çu-çu kökünden türetilen çocuk kelimesi öncelikle domuzların yavruları için kullanılıyordu. Zamanla bu kelime insan yavrusu için de kullanılmaya başlanmış.
Eski Türkçe'deki bebek anlamına gelen çi-çi/çu-çu kökünden 'çıpçuk' yani serçe kuşu kelimesinden de 'çıçamuk' yani serçe parmak kelimesini türetmişiz.
İspanyolların Emeviler'den 'wallah' kelimesini alıp 'olé' yapmalarının ardından İngiliz ve Fransızlara 'Oley' şeklinde bu kelimeyi kullanmaya başlamışlar. Biz de aynı şekilde kullanmaya devam etmişiz.
Eski Yunanca'da taşımak anlamına gelen 'phore' fiilinden türetilen metafor, aslen taşıyan, hamal anlamındadır. Biz de aynı sözcüğü Fransızca'dan mecaz anlamına gelecek şekilde alıp, kullanmışız.
Ermenice töre, adet, usul manasına gelen 'oren' kelimesinden türeyen 'orinag' kelimesini alıp Türkçe'de örnek olarak kullanmaya devam etmişiz.
Eski Yunanca'da kapatmak anlamına gelen 'kleio' kelimesinden kilit; açmak anlamına gelen 'anoigo' fiilinden anahtar kelimesini türetmişiz.
İtalyanca sürgün etmek anlamındaki 'sbandare' fiilinden türemiş mahkum, sürgün edilmiş anlamındaki 'it sbandito' kelimesini; iri yarı manasında İzbandut olarak kullanıyoruz.
biraz sallama olmus gibi sanki )
#14 Rahmetli Ünal Gürel'in ne günahı var adama izbandut demişsiniz. İzbandut korkunç görünümlü demek. Adamcağız gayet tontiş bi amcamızdı.
bu konularda içeirk hazırlarken kaynak da belirtiniz #8 bala ve çaga sözleri de var insan yavrusu anlamında, #12 orinagdan değil türkçe ör- kökünden gelir örgü işi yapanların örnek alması budur, kırgızcada örnök (numune anlamında ülgü sözü de var) kazakçada örnek özbekçe de o'rnak volga tatarcasında da үрнәге (ürnäge) şeklinde vardır yani örnek ermenice değildir