Her kadının bazen gülerek bazen de utanarak hatırladığı ilk adet deneyimi vardır. Bazılarımızın her şeyden habersiz ve çok ansız yakalandığı olmuştur... İşte bu anılarını anlatarak hepimizi güldüren kadınların hikayelerini derledik! 👇
Her kadının bazen gülerek bazen de utanarak hatırladığı ilk adet deneyimi vardır. Bazılarımızın her şeyden habersiz ve çok ansız yakalandığı olmuştur... İşte bu anılarını anlatarak hepimizi güldüren kadınların hikayelerini derledik! 👇
Ya da hiç olmayacağını! Bana da hep zayıf olduğum söylenirdi. Bu bilgiyi nereden aldığımı hatırlamıyorum ama bu zamana kadar çoktan regl olmam gerektiğini unutmuştum. Ve olduğunda hormonlarım darmadağın olmadığı için şükrettim ve bir saat boyunca tampon takmak için uğraştım. Uzun bir hafta sonu boyunca evdeydim ve dışarıda olsaydım daha utanç verici bir anı olabilirdi.'
Regl olduğumu biliyordum ve kafayı yiyecektim. Kalktım ve amcam sesleri duyunca odasından ne olduğunu kontrol etmek için geldi ve olanları gördü. Ağlamak istedim çünkü berbat bir andı ama o banyoya gidip çekmeceden ped alıp getirdi ve bana bir havlu verdi. Duşa girdim ve giyindim, dışarı çıktığımda koltuğun temizlenmiş olduğunu ve yumuşatıcı gibi koktuğunu gördüm. Sonra da amcam arabasıyla geldi, bana duygusal olarak zor bir durumda olabileceğim için kahvaltı ve buzlu kahve getirmiş. Berbat ama bir o kadar nazik bir durumdu.'
Öldüğümü sandım; iç organlarımın parçalandığını ve ölümüne kanadığımı düşündüm. Panikledim, ama insanlara öleceğimi söylemektense susmayı tercih ettim. Ailemdeki herkese 'seni seviyorum, özür dilerim, elveda' notları yazdım ve ölümümden sonra kız kardeşimin bulması için yatağımın altına yapıştırdım. Günlerimi hüzünle, kısa 11 yıllık hayatımı düşünerek ve tanrıya isyan ederek geçirdim.
Bu birkaç gün sürdü ve kanamam durdu. Mucize! Vücudum kendini iyileştirdi! Daha fazla kanama, ağrı yoktu! Bir ay sonra ise yine oldu. Daha fazla kanama, ağrı. Daha ergenliğimi yeni yaşayacaktım. Günlerce üzgün ve sinirli kaldım.
Evin hanımı bana 'Sanırım küçük kız bir kadın olmuş' dedi.'
Anneme ne olduğunu sordum. Çok sevindi ve tüm aileye söyleyerek hepimizi yemeğe çıkardı. Kafam çok karışmıştı.'
Karnımı tutarak anneme iyi olmadığımı söyledim. O da yatmamı söyledi ve büyükannemle ambulansa bindi.
Biraz uyuduktan sonra kan içinde uyandım. Solgundum ve annemin bana aldığı uyduruk pedlerden başka bir şey yoktu. Evdeki tek kişi bir bilim insanı olan dayımdı ve ona 'kız şeylerine' ihtiyacım olduğunu söyledim ve hemen anladı. Ne tür olduğunu sorduğunda 'Bilmiyorum, sadece gerçekten iş gören ağır bir şey' dedim. Eve bir sürü poşetle geldi ve bir baktım yetişkin bezi almış...'
O yüzden acı sona dek sahnede durdum. 'Pnömoni' kelimesiyle de yarışı kazandım.'
Lavaboya gitmek için teneffüse kadar bekledim ve kanın her yerde olduğunu gördüm. Öleceğimi sandım. İç çamaşırıma biraz tuvalet kağıdı koydum ve kimseye bir şey demedim. Eve gittiğimde hala kanıyor olduğumu gördüğümde çok korktum. Ve birkaç gün sonra annem öğrenene dek ona hiçbir şey demedim. Bana bir kadına dönüştüğümü ve kötü bir hastalık olmadığını söyledi.'
Bir sabah yataktaki kanama ile uyandım ve halamla yardım/malzeme için konuşmam gerekti. Gayet iyiydi, bana ped verdi, çarşafları yıkamama yardımcı oldu. Ben uyurken, gidip babama bunu velayet davasında bir koz olarak kullanmasını söylemiş (o zamanlarda annem ve babam kötü bir boşanma sürecinin başındaydılar). Bakış açıları ne mi? Yargıca annemin yetersiz bir anne olduğunu ve bana hiç düzgün hijyen eğitimi vermediğini __söylemek. Ve bir sürü insanla dolu olan mahkeme salonunda bunu yaptılar.'
Hem de iç çamaşırımla koşarak...'
Doğru kullanamadım, daha çok acıyla sonuçlandı. 10 dakika sonra çıkarmam gerekti. Evime biraz yakın yaşıyordum, o yüzden yürümem gerekti. Utançtan öldüm.'
Sizin benzer bir anınız var mı? Buyurun yorumlara! 👇
Bunlar Türklerin deneyimleri olamaz bence
Bana geçmiş olsun demek düşerrr🧡