Şans eseri hayatta kaldığımız şu topraklarda bazı şeylere çabucak alışmamız ne kadar normal?
Bir savaş muhabirinin gözünden, savaşa çekilen bir toplum nasıl alıştırılır acıya, ölüme?
Şans eseri hayatta kaldığımız şu topraklarda bazı şeylere çabucak alışmamız ne kadar normal?
Bir savaş muhabirinin gözünden, savaşa çekilen bir toplum nasıl alıştırılır acıya, ölüme?
Bir savaş muhabiri bunları söylüyorsa bildiği bir şeyler vardır, insanların hangi aşamalardan geçtiğini en iyi o gözlemlemiştir...
Eğer bunlara alışırsak, bunu kanıksarsak kendimizi bir anda savaşın içerisinde bulmamız oldukça olası...
Üzüldüğümüz, arkasından kelimeleri cümlelere dökemediğimiz arkadaşlarımızı kaybettik. Yarın bizlerin ya da sevdiklerimizin; işine / okuluna giderken, evimize dönerken bir bombalı saldırıya kurban gitmeyeceğimizin garantisini kim verebilirdi?
TDK'nin tanımına göre.-i) 1. Çok tekrarlama sebebiyle etkilenmez olmak, alışmak:
'Kanıksamış ve alışmış olduğumu düşünmek bile istemiyorum.' - A. Ağaoğlu.
Ta ki, bir sonraki saldırı gerçekleşene kadar.
Farkında olmasak bile kanıksıyoruz. Alışıyoruz acıya. Acı bizi bulmadıkça...
Açlığa alış, yoksulluğa alış, kemer sık, az paraya çok çalışmaya alış. Teröre alış, ölümlere alış. Sebat et. Kader de. Razı ol. itaat et. "istikrar"dan anladığınız başka ne olabilir ki?
Ne güzel söylemiş. Ne zaman Türk halkı sindirilmeyi yıkar, hesap sormaya başlar, o zaman bu olanlar bitecek. Ama bizde çoğunluk sığır olduğu için zor görünüyor bu.
Abdülkadir Selvi denen orospu çocuklarının zamanı dolmuştur..Bu ülkeyi bu cumhuriyeti parçalamak isteyen AKP ve yandaşlarının kökünü kazıyacağız. Patlayan bombaların ölen insanların hergün gelen şehit haberlerinin yozlaşan kültürümüzün eriyip giden değerlerimizin tek sebebi AKP ve ona oy veren ter kokulu anadolu çomarlarıdır ! Bu millet sizin ihanetinizi unutmyacak ! Tanrıya and olsun bu şanlı TÜRK milleti Elmadağ'a sancağı yeniden dikecek !