Rock müziğin güçlü ve duygusal sesi Şebnem Ferah, sadece vokal gücüyle değil, kalbimizi kanatan sözleriyle de dinleyicisinin ruhuna dokunmayı başarıyor.
Bugün hala dinleyenlerin içini burkan “Vazgeçtim Dünyadan” şarkısı, aslında yalnızca bir şarkıdan ibaret değil; içinde çok daha fazlasını barındıran, acı bir gerçeğin hikayesi.
Gelin, sizinle Şebnem Ferah'ın gözyaşlarını tutamadan söylediği o parçanın acı hikayesine birlikte bakalım...
Habere göre, genç bir kadın; tecavüze uğradıktan sonra ailesi tarafından dışlanıyor, yalnız bırakılıyor. Elinden tutan kimse kalmayan bu kadın, çaresizliğin eşiğinde kucağındaki bebeğiyle birlikte Boğaz Köprüsü’ne çıkıyor ve oradan kendini boşluğa bırakıyor. Kadının hayattaki son kararı, toplumun suskunluğuna, vicdansız yargılarına ve adaletsizliğine karşı sessiz ama sarsıcı bir başkaldırı oluyor.
Şebnem Ferah, bir röportajında bu şarkının ortaya çıkış sürecini şu sözlerle anlatıyor:
“Boğaz Köprüsü’nden kucağındaki bebeğiyle atlayan genç bir kadının haberi çıktı gazetede… Tecavüze uğramış, ailesi onu dışlamış. Yazıyı okurken donakaldım. Ne yaşadı, ne hissetti, nasıl dayanamadı… Kendimi onun yerine koymaktan alıkoyamadım.”
Dinleyen herkesin boğazında bir düğüm oluşturan bu parça, yalnızca trajik bir olayın değil, benzer acıları sessizce yaşayan binlerce insanın da sesi oluyor.
“Bir şey yapmalı, susmamalı… çünkü susmak, bazen öldürür.”
En yürek burkan dizelerinden biri olan “Gelinlik giymeden, ışığı görmeden”, genç yaşta hayallerinden ve hayatından vazgeçmek zorunda kalan kadınları temsil ediyor.
Şebnem Ferah bu şarkıyla, adeta “başına geleni anlatamayan”, “anlatınca suçlanan” ve “yalnız bırakılan” kadınların sesi olmuş.
Yıllar geçse de “Vazgeçtim Dünyadan”, hala insanın içine dokunan, hala çok şey anlatan bir şarkı olarak kalmaya devam ediyor.Çünkü bu hikaye ne yazık ki sadece geçmişe ait değil. Her gün başka bir kadın, başka bir şehirde benzer acıları yaşıyor. Şebnem Ferah’ın bu şarkısı ise, o kadınların iç sesi gibi çalıyor kulaklarımızda:
“Vazgeçtim dünyadan, kendi payıma düşen yaşamdan…”
“Bazı konserlerde bu şarkıda susuyorum. Seyirci söylüyor… Çünkü ben ağlamamak için gözlerimi kapatmak zorunda kalıyorum.”
Bu şarkı ilk çıktığında yıl 2003’tü. Ama bugün hala bir kadının öldürüldüğü, dışlandığı, yalnız bırakıldığı her haberde sosyal medyada bu şarkı tekrar tekrar paylaşılıyor ve hatırlanıyor.
bir an önce müziğe geri dön. yeni nesil boh gibi
Senin gibi sanatçıyı bırak şarkıcı yok lütfen geri dön..
Böyle değerler yerlerini nelere bıraktı. Biz bunu pop müziği olarak dinlerken meğer içinde ne ağıt barındıryormuş içim bir tuhaf oldu. Yıl bilmem kaç olsa da şarkı hala sözleri ve anlamıyla kadınların durumunun özeti..