Çünkü sevgisizlik lanettir...
Çünkü sevgisizlik lanettir...
Yeni doğan kız bebekler saraya getirilir, yüzlerinden bir daha asla çıkmayacak kara lekelerle yüzleri boyanırmış, bunu yaptırmayan aileler cezalandırılmış. Bir süre sonra ülkede yüzü kara lekeli olmayan bir tek kız çocuk ya da kadın kalmamış, kralın biricik kızı dışında.
Bu ülkenin uzaklarda yaşayan yaşlı bir bilgesi varmış, bu olayı duyunca yüzü aydınlanmış. “Bu kız, bu ülkenin kaderini değiştirecek. Sevmeyi öğretecek, çünkü sevgisizlik, lanettir.”
Bunun üzerine yaşlı bilge kralla konuşmaya karar vermiş, uzun yolları yürüyüp saraya varmış fakat kralın adamları bilgeyi içeri almamış. Bilge, saraydan ayrılacakken bahçede prensesle karşılaşmış ve hemen tanımış.
“O sensin! Güzel kızım, beni dinle. Sen bu ülkenin kaderini değiştireceksin.”
Prenses irkilmiş.
“Ben mi? Ben ne yapabilirim ki?”
“Kadınların yüzündeki kara lekeyi sileceksin.”
Prenses heyecanlanmış. “Ama nasıl?”
“Git ve bir kişiye sevmeyi öğret. Çünkü sevgisizlik, lanettir.”
Bir evin kapısını çalmış. Kapıyı bir adam açmış, prensesi görünce irkilmiş.
“Sen de kimsin? Yüzün nasıl lekeli değil senin?”
“Ben kralın kızıyım.”
“Git buradan” demiş adam. “Git, sana bakamam.”
Adamın arkasına saklanan yüzü kapkara lekeli küçük bir kız çocuğu, kafasını uzatarak prensesi incelemeye başlamış. Prenses bu küçük kız çocuğu ile göz göze gelince sevgiyle haykırmış.
“Aman Allahım, ne kadar güzel bir kız çocuğu bu!”
“Git dedim sana, sakın bu kıza böyle şeyler söyleme! O bir kız, sevilemez, yasak!”
Prenses büyük bir şaşkınlıkla haykırmış.
“Nasıl sevilemez, ne kadar da masum baksana! Hiç bakmadın mı, o senin kızın!”
Sonra eğilmiş, küçük kızın yüzünü okşamış.
“Güzel kız, sen sevilmeye layıksın. Sen her duygunun en güzeline layıksın. Çok güzelsin, çok kıymetlisin.”
Onu sevgiyle izleyen küçük kızın yüzündeki kara leke prensesin dokunuşuyla yok olmaya başlamış, kızının değişen yüzünü gören baba dehşete düşmüş.
“Dokunma! Senin gibi lanetli mi olsun istiyorsun!”
“Benimki lanet değil, seninki lanet. Sevmeyi bilmemek lanet. Bak kızının yüzüne, sevgiyle bak.”
Prenses heyecanlanmış.
“Gördün mü? Bir damlayla senelerdir bir ot bitmeyen topraktan filiz çıktı. Lanet olan lekesizlik değil, sevgisizliktir!”
Adam daha çok ağlamaya başlamış, eğilip kızına sarılmış, akıttığı her damla toprağa değdikçe otlar yeşermiş, yemyeşil çimler her evin kapısına ulaşmış. Kapıyı açan şaşkına dönüyor, sevinçle evindeki kadının ya da kızının yüzüne bakıyor, yüzlerindeki leke yok oldukça ülke daha da yeşeriyormuş.
Sevgiyle yeniden huzura kavuşan bu ülkede bir daha kuraklık yaşanmamış. Bir daha hiçbir kadının yüzünde kara leke kalmamış. Bir daha bu ülkeye lanet uğramamış.
Krala ne mi olmuş?
Prenses o gün bugündür onun yanına giderek sevmeyi öğretmeye çalışıyormuş.
İşte o kral sevmeyi öğrendiği gün, bir daha hiçbir kadının yüzünde sevgisizliğin lekesi kalmayacak. Umarım o gün yarından da yakındır.
Sevgisizlik, lanettir. Kadınlar Günü kutlu olsun.
Kaynak / Yazar : @zeynepanlatsin