Kadınlara yapılan baskıların en tuhafı da onları mutlu eden şeylerin listesini çıkarmaya çalışmak. Bir kadının kendini değerli hissetmesi için bunlara gerçekten gerek var mı?
Kadınlara yapılan baskıların en tuhafı da onları mutlu eden şeylerin listesini çıkarmaya çalışmak. Bir kadının kendini değerli hissetmesi için bunlara gerçekten gerek var mı?
Her kadının sahip olması gerektiği empoze edilen bu tür çok pahalı hediyeler daima erkeklerden kadınlara gelir. Kadınlara bu denli pahalı hediyeler alınmasının sebebi elbette kendilerini değerli hissetmelerini sağlamak. Erkek dünyası özgürlüklerine devam ederken, bir çeşit sus payı bu hediyeler. Bunlara sahip olmayan kadınlar değersiz hissettiriliyor. Yok canım!
En klişeden başlayalım. 'Kadınlar çiçektir' cümlesi, kadına hediye edilen çiçekler samimiyetsizliğin ilk göstergesi oluyor genelde. 'Sen bir çiçek kadar narin ve güzelsin' demek isterken, aynı zamanda 'bir bitki gibi köşede sessizce dur' alt metni içeriyor.
Sonuçta her kadın her zaman bakımlı olmalı değil mi? Değil. Bir kadın istediği gibi makyajı, süsü abartabilir; ya da bunlarla hiç ilgisi olmayabilir. Bunların değerli olup olmamakla bir alakası yok.
'Bu çok açık', 'bu çok kapalı', 'bu dekolte ne?', 'onu niye taktın ki?', 'saçını başka renge boyat', 'bu kadar makyaja ne gerek var?' Erkeklerin kadınların dış görünüşü konusunda çok net fikirleri var ve bazen kadınlar da buna uyum gösteriyor. Oysa erkekleri bu konuda memnun etmek mümkün olmadığı gibi, buna ne gerek var? Kadınlar elbette ki giydikleri veya giymedikleriyle değerli değil.
Doğuştan gelen özellikler bizi değersiz ya da değersiz yapmaz. Toplumun güzellik normlarına uyuyor ya da uymuyor olmamız değerimizi değiştirmiyor. 'Biraz kilo versen, yüzün çok güzel', 'Daha kadınsı giyinsen çok güzel olacaksın' gibi tavsiyelerin temelinde kişiyi değiştirme arzusu var. Bu normlara uyunca da kurtuluş yok. 'Çok güzelsin, çok değerlisin' cümlesinden sonra 'Eee, neden kadın haklarını savunuyorsun ki?' sorusunun gelmesi kaçınılmaz. Güzel kadın olmak da bir handikap.
İyi bir anne olmak elbette insanı değerli kılar, ancak sırf üreme organları çocuk doğurmasına izin veriyor diye bir kadına bebekliğinden itibaren anneliğin değerli olduğunu empoze etmek çok sahte. Kadını sadece annelik üzerinden tanımlayanların niyeti apaçık ortada. Anneliğin bir seçim olduğunu kabullenmeyenler, kadınları ikna etmek için bu yollara başvuruyor.
Kadınlara hep 'çalışamayacak kadar değerli, güzel, özel' oldukları hissettirildi. Sebebi belli; kadını toplumdan izole edip evde çalıştırmak. Bunun için bin tane bahane mevcut. Çalışmaya gerek duymaması hiçbir insanı değerli yapmıyor ne yazık ki.
Utangaç olmadığı halde utangaç davranmak, bildiği halde susmak, erkeklerle sosyal ilişkiler kurmamak, akıllı olduğu halde saf gibi davranmak... Toplumda 'hanımefendi' olarak tanımlanıp değer görmek için kadınlardan beklenen birçok şey var. Kadınlar kendilerine biçen rolleri oynamak zorunda değil.
Ev çekip çevir, çalış, çocuklara bak, kendine bak, iyi görün; tüm bunların üzerine sağlıklı ol ve pozitif enerji saç. Ne için? Değerli hissetmek için tabii ki. Sen tüm sorumluluğu kadına ver, ama onun sorumluluğunu sahiplen. Öyle bir dünya yok.
Bir kadının yaptıkları sadece erkekler tarafından onaylandığında değerli olarak tanımlanıyor. Bir işin değerini ancak sahibi bilebilir, kadınların yaptıkları her şey için onaylanmaya ihtiyacı yoktur.
Yemek yapmak, çamaşır, bulaşık, temizlik gibi günlük işler sağlıklı her insanın yapabildiği, yapması gereken şeyler. Elbette örneğin iyi yemek yapmak bir yetenektir ve değerlidir; ancak hiçbir kadın değerli hissetmek için çevresindekilere iyi yemek yapmak zorunda değil. Bu, tüm işleri kadınlara yığmak için kullanılan bayat bir yöntem.
Kadının değerli olması için mutlaka 'başında bir erkek' bulunmalıdır. Kadınlar doğduklarında babalarının ve erkek kardeşlerinin, yetişkinliğe geçtiklerinde kocalarının hakimiyeti altındaysa değerlidir. Evlilik bir kadını tamamlar ve ona değer kazandırır. Toplum böyle diyor. Bu sebepledir ki, birçok kadın hayatını zorlaştıracak olmasına rağmen evlenmek için her şeyi yapmaya razı oluyor. Oysa kadınlar bireysel olarak değerlidir ve evlilik iki kişinin yaşamını ortak bir şekilde sürdürmesi için yapılan bir anlaşmadır. Evlenmiş olmak kadına ekstra bir değer kazandırmadığı gibi bekar olması da onu değersiz kılmaz.