Bedenin bütün fiziksel ve iletişimsel kabiliyetlerini kaybettiği bir durumda zihin ne yapar? Bir düşünün. Beyniniz sapasağlam çalışıyor ama hareket edemiyor ve konuşamıyorsunuz. Böylesine çetin bir psikolojik süreci atlatmak kolay olur muydu?
Bedenin bütün fiziksel ve iletişimsel kabiliyetlerini kaybettiği bir durumda zihin ne yapar? Bir düşünün. Beyniniz sapasağlam çalışıyor ama hareket edemiyor ve konuşamıyorsunuz. Böylesine çetin bir psikolojik süreci atlatmak kolay olur muydu?
En sağdaki çocuk.
1990’da, 12 yaşındayken esrarengiz bir komaya giriyor. Doktorlar sebebinden emin olamasa da kriptokok menenjitten şüpheleniliyor.
Sırayla hareket, göz kontağı kurmak ve nihayetinde konuşmak gibi yetilerini tamamen kaybediyor.
Doktorların yorumu “Ölene kadar rahat etmesini sağlayın” olmuş.
“Fakat ölmedi, mücadeleye devam etti” diyor annesi.
Sekiz saat sonra onu almaya gidiyor, banyo yaptırıyor, karnını doyuruyor, yatırıyor ve iki saat sonrasına alarm kuruyormuş. Gece kalkıp oğlunun uyku pozisyonunu değiştirmek için…
Çaresizce. “Biliyorum bunu söylemek korkunç, ama onun huzura ermesini istedim sadece” diyor. En azından orada onu duyan biri yoktu diye düşünerek...
Ama duyuyordu…
Bugün 39 yaşında ve İngiltere’de, karısıyla birlikte yaşıyor. Üstelik neredeyse bütünüyle iyileşmiş durumda!
14-15 yaşındayken uyandığını söylüyor. “Bir noktadan sonra her şeyin farkına varmaya başlamıştım, herhangi biri gibi” diyor.
“Çevremdeki herkes orada yokmuşum ve hiçbir şeyin farkında değilmişim gibi davranıyordu ama işin aslı böyle değildi” diyor.
Her şeyin farkında olmak ama hiçbir şekilde harekete geçememek. Korkunç değil mi?
“Gerçek keskin bir bıçak gibi zihnime dayanmıştı, hayatımın geri kalanı böyle geçecekti” diyor.
Aldığı ilk karar böyle olmuş. Düşünceleri görmezden gelmek. Bu konuda oldukça iyi olduğunu söylüyor.
“Ne olursa olsun Barney’den nefret ediyordum. Ondan ne kadar nefret ettiğimi ifade edemem” diyor. Rehabilitasyon merkezinde sürekli çizgi film bölümlerini kasetten tekrar tekrar izletiyorlarmış...
Her şey çok iyi gidiyormuş. Ta ki annesinin “Keşke ölsen” sözünü işitene dek. “Bunu duyduğum an tüm dünya benden uzaklaştı” diyor. Büyük umutsuzluğa sevk olmuş.
Yine de zamanla onu anladığını söylüyor. “Çaresizlikten, acı çekmemi istemediğinden söylediğini fark ettim” diyor.
Nasıl olduğunu anlamadan… Vücudu da eski haline dönmeye başlamış.
Bir hayalet gibi geçirdiği yıllara ışık tutan bir eser olmuş bu. Şimdiden Uluslararası Çok Satanlar listesinde yer edindi.
Martin'e mutlu ve huzurlu bir hayat diliyoruz. Hareketli ve mucizelerle dolu türden bir hayat... 🙏
Nedense bir çizgi karakter için üzüldüm. Kendimi kötü hissettim. Nefredilen birisi olmak kötü... Suçu neydi ki...
kanım dondu adeta
Bu hikayeyi biliyorum burdan bi onedio uyesi paylasmisti yine dunya da Boyle hikayeler cok var mucadele umut. Mucize...