Zaten yaptıkları, doğayla iç içe işlerin sağladığı müthiş bir hareket alanı var, hareketli bir hayatın içindeler. Bunu biz kendi hayatımıza nasıl entegre edebiliriz? 'Otobüsten bir durak önce inip yürüyün' klişesinin gerçeği yansıtmadığını biliyoruz, ofis çalışmaları yaparken her yarım saatte bir yürümek, bulunduğumuz ofiste birkaç tur atmak bile farkında olmadan bizi daha iyi hale getirecek.
Hafta 100-150 dakikalık 'hareketli süreye' ulaşmak, iyi bir başlangıç.
Rahmetli babanem de 97 yaşında vefat etti .gün doğarken uyanır akşam 8 gibi uyurdu tereyağ kaymak bütün köy ekmeği bol şekerli çay bol meyve rutin öğünüydü ama manken gibiydi. Onun yaptığı işlerin hiçbirini ben yapamazdım şahsen .Ağaçlara tırmanmayı çok severdi . Onu çok özlüyorum .
Kafaya takmıcan abi. Bütün olay bu.
atletizm yaptigim yillardan aklimda kalan bir sozdur: "sporcu olunmaz, sporcu dogulur." 100yil yasamak buyuk oranda genlerle alakali bir durum. adam senelerce sigara iciyor, yagli et yiyor ama 90 yasin uzerinde hayattan kopmadan rahatlikla cikabiliyor. ote yandan bakiyorsun sabahin altisinda her gun kosuya yuruyuse cikan, aksam 7den sonra kesinlikle yemek yemeyen, herseyine dikkat eden adam 40ini gormeden pat kanser olmus.