Sağlık çalışanları yaşadıklarını, kaygılarını, korkularını sık sık dile getiriyor. Özellikle çalıştıkları zor şartların yanında gördükleri psikolojik ve fiziksel şiddete sosyal mecralarda da sıkça şahit oluyoruz. Ancak bu kez çok güzel bir yazıyla karşılaştık. ProfPedy nickli hesabın yazdıkları da aslında işlerin kimler tarafından zora sokulduğunu ortaya çıkarıyor.
Bu mektubu yazan doktor gibi devlet hastanelerinde de çok iyi doktorlar var bunu asla inkar etmem ama işini yapmayan yaptığı işin ne olduğundan habersiz bir yığın doktor bozuntusuda çok bunu da sizler inkar etmeyin
Rabbim kimseyi doktorlara muhtaç etmesin doktorları da başımızdan eksik etmesin. Ama şöyle düşünün her zaman iki taraflı empati kurmak lazım sadece doktorlara özgü değil işini hakkıyla yapan hiç bir insan evladına şiddet kabul edilemez. Ama sen evladını alıp gidiyorsun doktor geliyor senin telaşını umursamadan sanki harward mezunu da dizilerdeki gibi bir hava içerisinde soru soruyorsun cevap vermeye tenezzül etmiyor (tasvip etmiyorum ama) insan çileden çıkıyor sen evladının derdindesin doktor sanki sana kartvizitini kabul ettirme derdinde.