Anne olmak, özellikle de ilk bebekse oldukça zor. Buna bir de lohusa psikolojisi ve çevreden gelen yorumlar eklenince hem annenin, hem de anneye destek olmaya çalışan babanın işi oldukça zorlaşıyor. Eğer siz de bir baba gözüyle bu süreci görmek isterseniz bu içerik imdadınıza yetişecektir.
Elbette çocuklar büyüdüğünde, biz de zamanın ne kadar hızlı geçtiğinden yakınacağız. Ancak bebeğin yeni giydirdiğiniz kıyafeti pislettiği, koltuğa çiş yaptığı veya sevdiğiniz bir kıyafetin üzerine kustuğu bir anda 'her anın tadını çıkarma' tavsiyesi maalesef can sıkıcı olmaktan öteye gidemiyor. Bu tavsiyenin verildiği an, tadının çıkarılacağı bir an olmayabilir.
Daha doğumdan çıkar çıkmaz birileri bu soruyu soracaktır. Hatta inanması güç ama bebeği prematüre doğduğu için yoğun bakımda kuvözde olan anneye bile bu soruyu soranları gördü bu gözler.
Doğum izni iş yerinden biraz uzaklaşmak anlamına gelse de eğer dinlenmekten anladığınız birinin altını temizlemek ya da üstünüze kusulması değilse yeni doğum yapmış, yorgun, uykusuz, temel insani ihtiyaçlarını dahi karşılamakta zorlanan bir insana 'doğum izninde dinlenme' iması yapmanız dahi hoş karşılanmayacaktır.
Anne bebeğinin hazır olduğunu hissettiğinde işe dönecektir. Ancak annenin işe biraz ara vermek ve bebeğinin biraz daha büyüyene kadar yanında olmak istemesi de gayet normaldir. Annenin kararı ne olursa olsun bu soru anneyi huzursuz edebilir. İşe erken dönecek olanlar 'Kariyerin bebeğinden daha mı önemli?' gibi bir ima sezebilirler. İşe geç dönecek ya da dönmeyecek olanlar ise bir an önce işe dönmeleri gerektiği imasını sezebilirler.
Daha başını bile kaldıramayan bir bebeğin programlanabilir bir robot gibi hızlıca düzene sokulabileceğini ilk kim düşündü bilmiyorum ama bildiğim tek bir şey varsa o da bunun depremleri önceden tahmin etmekten bile daha zor olduğu.
Her bebek az ya da çok ağlar. Özellikle ilk kez anne olanlar için bebeklerinin ağlaması dünyanın sonu gibi gelebilir ve öyle davranmak en doğal haklarıdır. 10 çocuk sahibi, tecrübeli bir anne olsanız dahi yeni annenin stresini görmezden gelmeyin. 'Bebeğin ne çok ağlıyor' gibi yorumlar yaparak anneyi annelik konusunda yetersiz olduğu yanılgısına da düşürmeyin.
Yeni doğum yapmuş bir annenin, uykusuzluk, yorgunluk ve gece emzirmeleri sırasında sığındığı tek liman 'Gittikçe kolaylaşacak.' düşüncesi. O yüzden 'Hele bir diş çıkarsın da o zaman gör.' ya da 'Hele bir yürümeye başlasın da o zaman gör' gibi umut kırıcı yorumlar duymayı hiçbir anne istemez. Hem gittikçe zorlaşsa kimse ikinciyi yapmazdı değil mi?
Anneye 'Senden olduğuna emin misin?', babaya 'Bir babalık testi yaptır istersen.' gibi şakalar yapmak artık kimse tarafından komik karşılanmadığı gibi herkes bu şakayı kaldıramaz. Siz siz olun böyle şakalar ya da yorumlar yapmaktan kaçının.
Elbette anne sütünün yerini hiçbir şey tutmaz. Ancak tıbbi sebeplerden ya da sütün gelmemesi sebebiyle emziremeyen bir sürü anne var. Bu annelerin çocukları mamayla besleniyor ve gayet de sağlıklılar. Bu konuda zaten hassas olduklarını düşünürsek bu konuda yorum yapmamak hatta halk arasında zaman zaman kullanılan 'sütsüz inek' tabiri gibi aşağılayıcı tabirleri kullanmamak herkesin sağlığı için daha hayırlı.
Bebek uyanık olduğu sırada zaten tüm zamanını bebekle geçiren annenin duş gibi insani ihtiyaçlarını ancak bebek uyuduğunda karşılayabileceğini düşünürsek bebek uyuduğu zaman annenin de uyuması çok gerçekçi bir tavsiye değil. Bebeğin uyurken sürekli hık mık yapması ve sesler çıkararak anneyi uyandırması da zaten kaliteli bir dinlenme zamanı olmasını engelleyen diğer bir faktör.