En küçük çocuk: Kural olarak, en küçük çocuk ailenin, hatta kendisinden büyük kardeşlerinin ilgisini ve alakasını en fazla alan çocuktur. Bu yüzden daha az deneyimli ve bağımsız hissedebilirler. Fakat ablaları ve ağabeylerine üstün gelme konusunda daha fazla motivasyona sahiplerdir. Büyük başarıları çok sık elde ederler ve belirledikleri alanda fark edilme konusunda da çok büyük yol katederler. En hızlı sporcular, en iyi müzisyenler veya en yetenekli oyuncular genelde ailenin en küçük çocuklarıdır. Ayrıca çok sosyal olmaları, daha sorumsuz ve uçarı olmaları ile bilinirler.
Tek çocuk: Yarışacağı bir kardeşi olmadığı için, annesi ve babası ile yarışır. Ailesi tarafından çok pohpohlandığı için, başkalarından da koruma ve pohpohlanma bekler. Bağımlılık ve ben merkezcilik hayat tarzlarıdır. Akranlarıyla anlaşma konusunda zorluk yaşarlar. Kardeşi olmayan çocukların çoğu mükemmeliyetçidir ve akıllarına koyduklarını ne olursa olsun başarmaya çalışırlar.
bizim aile için tamamen yanlış ortancayım kardeşim şımarığın önde gideni olup çıktı ablam ise saf ve asosyal beyin olarak benim sayısal zekam ablamın sözeli iyi kardeşimde henüz zeka belirtisi yok
ilk çoçuk olarak baya sevindim desem yeridi sorumluluk gerçekden doru bence
kucukler daha basarılı oluyomus.masallarda hep kucuk sehzadelere basarı yukleyen adamların bır bıldıgı varmıs demekk