Bilime geçmişten daha çok inancımız var. Ne zaman açıklayamadığımız bir olayla karşılaşsak, birbirimizin kafalarını çatlatıp içindeki bilgiden beslenmek yerine bize neyin ne olduğunu anlatması için güvenle Neil deGrasse Tyson’a dönebiliriz. Fakat dünyada hala açıklamaya karşı koyan yerler var ve biz bunların büyücülerin var olduğunu ve 7/24 bizle uğraştıklarının kanıtı olduğunu söylemesek de hala büyüleniyoruz.
On yıllardır Norveç’teki Hassdalen Vadisi’nin yerlileri The X-Files’ın bölümü içinde yaşıyorlar. Geceler boyu gökyüzünde garip ışıklar beliriyor, desen halinde dans ediyor ve hatta farklı renklerde bile parlıyor. Ve bu sadece bir çift Avrupalı köylünün, jant kapaklarının pütürlü resimlerini çekmeleri değil. Bilim bu Hessdalen Işıklarının gerçek olduğunu onaylıyor ama onlara neyin sebep olduğunu bilmiyorlar.
Neler olup bittiği konusundaki tahminleri, en az ışıkların kendisi kadar çılgınca. Birkaç testten sonra biraz güven veren korkutucu bir teori vadinin aslında yüksek derecede radyoaktif olduğunu gösteriyor. Radon, atmosferde yükselip çürüyene kadar ve ışık üretene kadar toz parçacıklarının üstüne biner. Eğer bu doğruysa orada yaşayan yerliler için kötü haber demektir – radon genellikle bir “parti” elementi değildir. Neyse ki yerel Hulkism’de neredeyse hiç bildirilen bir yükselme yok.
Açıklamayı biraz daha genişleterek bazı bilim adamları vadinin çok büyük bir C pili olabileceğini düşünüyor. Vadinin bir duvarının bakır yatakları yönünden zengin, diğerinin de çinko yönünden zengin olduğu kabul edilmiştir ve bu hemen hemen pillerin temel bileşimidir. Tüm ihtiyacı olan iki tarafı bağlamak için bir çeşit asit ve bir şarj etme yoludur ve atmosferde uzaylı istilası gibi gözüken kıvılcımlar yapmak gibi sade bir sihir numarası için gerekli yapılara sahip olursunuz.
Vadinin tabanındaki nehir, yakındaki sülfür madeninden sızan sülfürik asit içerir. Ve şarj meselesine gelince teori gösterir ki ışık etkinliği, temelde evrenin kumandanın arkasını açması ve kalan çok az şarjı kullanmak için pili biraz çevirmesi olan kuzey ışıkları zamanında artar.
Veya… çok sıkılmış uzaylılar da olabilir. Hangisinin bilimsel açıdan daha mantıklı olduğundan emin değiliz.
Kazakistan’da üne kavuşmuş göze çarpan bir iddia var – aslında övünmekten çok insanoğlu üzerinde bela olmuş bir şey. Hayır, Borat etkilerinden bahsetmiyoruz; söylendiğine göre yorgunluk, hafıza kaybı, halüsinasyonlar ve en ilginci uzun süren uyku hastalığına sebep olan esrarengiz bir salgından bahsediyoruz.
Geçtiğimiz yıllarda yüzlerce Kalachi sakini, rasgele görünen baygın düşme vakası bildirdi. Sorun o kadar yayıldı ki yetkililer şehirde oturanları tahliye etti. Diğer varsayım ise Kalachi sakinlerinde radyasyon zehirlenmesi etkilerinin görüldüğü çünkü şehir, Kazakistan’dan bekleyebileceğiniz üzere sıkı düzenlemelere bağlı olan bir uranyum madenine yakındır. Fakat bu varsayımda boşluklar var çünkü komşu il – hatta madene daha yakın- Kalachi kadar çok gün arası uyku vakası bildirmedi.
Ayrıca tüm kan testleri normal çıktı, ki bu da bazı insanları, durumun iyi bir demode histeri olabileceği inanışına sürükledi – bu demek oluyor ki şehrin kötü ününden dolayı, çalışırken uyuyakalan bir insan, bütün gece Skyrim oynayarak uykusuz kalması yerine gizemli bir uyku hastalığı olduğunu iddia etmeye yatkın olmasıdır.
Namibia, Afrika’daki çöl topografik özellikli Edward James Olmos’tur. Şu an baktığınız şey, hiçbir şey yetişmeyen parçalarla sık sık bölünen otluk alan. Deliklerin çapları 3 ile 19 metre arasında değişir ve binlerce kilometre devam eder. Bilim adamları onlarca yıl bu olaydan büyülenmişlerdir ama şimdi herkes şaşırmayı bıraktı. Deliklere neyin sebep olduğunu açıklayamamakla birlikte neden neredeyse aynı aralıklı oldukları, neden daima daire şeklinde oldukları, neden hiç üst üste gelmedikleri, veya dairenin bile ne olduğu gibi en basit sorulara bile cevap veremiyorlar. Ama yine de ne olup bittiğini açıklamak için düzinelerce teori (çoğu çürütülmüş) ürettiler.
2013’te bilim adamı Norbert Juergens, deliklerin kanatlı karıncalar tarafından yapıldığını bulunca gizemi kesin olarak çözdüğü iddia edildi. Fakat sonra biyolog Walter Tschinkel varsayımı test etti ve aksini ispatladı. Diğer açıklamalar radyasyondan mantara zehirli gazdan kıçlarını zorla toprağa süren devekuşlarına kadar değişiyor (çünkü Namib Çölü’nde hiç Ostrich HBO yok). Bugüne kadar her varsayım çürütüldü.
Öyleyse… çöl ergenliği.
Eğer siz de televizyon uğultusu veya elektrik kablosu vızıltısı duyanlardansanız zorla belirlediğiniz ses tarafından yavaşça delirmenin nasıl bir şey olduğunu bilirsiniz. Taos, New Mexico sakinleri için bu her günün her dakikasıdır. 1990’dan beri Taos sakinleri tüm şehre yayılan ve onları çok zor fark edilen bir deliliğe sürükleyen sürekli bir uğultu sesi bildirdiler.
Borneo’da benzer bir sesin izi yerel bir fabrikaya kadar sürüldü ve İngiltere’de bir şehirde ses yakındaki uçuş yolundan geliyordu. Araştırmacıların 20 yıldan fazla süren deli edici sesin kaynağını belirlemek için girişimde bulunduğu Taos başarıya ulaşamadı. Yaygın bir teori ise şudur ki hastalık çekenlerin, kulakları kafalarının içindeki sesleri algılayacak kadar hassas olan “aşırı duyanlar” olabileceği… ki mutant güçler gittiği sürece bu biraz zarar verici görünüyor.
Hızlıca: Gizem düşünün, entrika düşünün, doğaüstü ve açıklanamayan olay düşünün.
Minesota aklınıza geldi mi?
Belki de gelmeli. Şeytanın Su Isıtıcısına dikkat edin.
Brule Nehri boyunca bir noktada nehir akışı, yeryüzüne çıkmış kaya boyunca bölünür. Yarısı Superior Gölü’ne devam eder ve diğer yarısı bir deliğe akar… su cennetine çıkan bir deliğe mi acaba?
Herhangi bir yerden geri çıkıyor gibi gözükmüyor. Tahmin her zaman şöyle olmuştur ki su, göl yakınlarında bir yerlerde tekrar ortaya çıkana kadar bir yeraltı mağaraları sistemine akar çünkü bir yerden çıkmak zorundadır. Ama bilim adamları hiçbir zaman neresi olduğunu çözememişler
Bildiğimiz bir şey? Hafta sonu için planlarımız. Sizin en iyi ve en ucuz viskinizin beşte biri, bir sörf tahtası ve bir GoPro’ya ihtiyacımız olacak.