Ölümün kıyısından dönen bazı insanlar tünelin sonunda beyaz bir ışık gördüklerini söylerler, bazıları ise ruhlarının bedenlerinden ayrılıp etrafta süzüldüğünü ve doktorların onların hayatlarını kurtarmaya çalışmalarını izlediklerini. Bu deneyimlerin gerçekliği her zaman tartışılmıştır.
Bilim insanları, bedende yaşama dair işaretler kaybolduktan sonra bilinçliliğin devam ettiğini ortaya çıkardılar. Bu, insanların öldüklerinin farkına vardıkları anlamına geliyor.
Bu sonuçlar akıllara Ellen Page'in oynadığı Flatliners filmini getiriyor. Filmde, bir grup genç doktor öldükten sonra ne olduğunu anlamak için kendi kalplerini durdurmalarını içeren tehlikeli bir deneye girişiyorlardı.
Çalışmanın yazarı Dr. Sam Parnia:
Bu insanlar, doktorların ve hemşirelerin çalışmalarını izlediklerini, bilmelerinin mümkün olmadığı konuşmaların ve görsel olarak ne olup bittiğinin tamamen farkında olduklarını tarif ediyorlar.
Parnia, bu hatıraların söz konusu doktor ve hemşireler tarafından doğrulandığını belirtiyor.
Dr. Parnia:
Teknik olarak ölüm saatini kalbin durduğu ana göre belirlersiniz. Bu olduktan sonra beyne kan iletilemez ve beyin fonksiyonları neredeyse aniden durur, beyin sapı refleksi kaybolur.
Serebral korteks -beynin düşünme ve bilgiyi işlemeyle ilgili bölümü- de çalışmayı hemen durduruyor.
Kardiyopülmoner resüsitasyon uygulamak hastayı hayata döndüremese bile beynin fonksiyonlarını devam ettirebilmesi için gereken kan akışının %15'i kadarını beyne sağlayabilir. Yine de bu, beyin hücrelerinin yavaşça ölmesinin önüne geçemiyor.
Araştırmacılar, klinik ölümden hemen sonra aşırı uyarılmışlık durumuyla ilişkilendirilen beyin aktivitelerini gözlemlediler.
İnsanlar bazen tünelin sonunda beyaz ışığı gördüklerini veya ruhlarının bedenlerinden ayrıldıklarını iddia ederler. Ancak bilim insanları, bu durumların beyne yeterince kan iletilememesinin sebep olduğu beyin aktivitelerinin bir sonucu olduğunu belirtiyorlar.
Ölüm sonrası ne olur biter bilmem ama hiç bir şey olmaması fikri çok kötü geliyor bana. Düşün ki dünyada hayat sürmüş, insan sıfatını yakıştıramayacağım her adi yaratığın yaptığı ettiği yanına kar kalmış, hayatlarında zulüm görenler, haksızlığa uğrayıp bununla ölenler de (insan - hayvan fark etmez) yine sesini çıkartamayacak, hakkını sorup alamayacak ölüp gidince. Çok zalimce olurdu...
Şuurun avatar olarak kullandığı madde beden ölüyor, peki ya şuur farklı boyutta kendine o boyutun avatarını buluyosa?
O değil de düşünsenize aniden uyanıyorsunuz her yer karanlık sonra bir doktorun gelip ailenizle konuştuğunuz duyuyorsunuz öldüğünüzü falan söylüyor doktor ama hiç bir şey yapamıyorsunuz. Gerildim.