Herkesin listesinde o çok sevdiği ama tam olarak neden sevdiğini açıklayamadığı şarkılar vardır. Bazıları klasikleşir ama bazıları ise birkaç haftada unutulur. Peki bir şarkı beyni nasıl mutlu ediyor böyle?
Bilim insanları, kulağa karmaşık ama beyin için çözülmesi eğlenceli olan müziklerin bizi en çok etkileyenler olduğunu söylüyor. İşin içinde biraz matematik, biraz da zihinsel tatmin var.
Çoook detaylı ve epey farklı enstrümanların kullanıldığı bir şarkı kulağa yoğun gelebilir ama beyin için çözülebilir bir yapıdadır. Zorlayıcı gözükebilir ama imkansız değildir. İşte beyin tam bu noktada keyif alıyor: Bir şeyi çözdüğünü hissettiği anda ödül gibi bir haz yaşıyor.
Çünkü beyin o kadar hızlı çözüyor ki ikinci dinleyişte artık hiçbir gizem kalmıyor. Kylie Minogue’un “I Should Be So Lucky” adlı şarkısı bilimsel çalışmada beynin fazla uğraşmadan sıkıldığı örneklerden biri olmuş. Ne kadar kolay, o kadar kısa ömürlü demek.
Beynin yaptığı şey aslında bir tür sıkıştırma işlemi. Gereksiz tekrarları atıyor ve örüntüleri fark edip hafızaya kaydediyor. Araştırmacılar bunu anlamak için ses dosyalarını sıkıştıran programları kullanmış. Daha çok sıkışabilen şarkılar beynin de daha çok keyif aldığı şarkılar olmuş.
Tıpkı çözmesi zor ama zevkli bir bulmaca gibi beyin de biraz uğraştığı şeyden daha çok keyif alıyor. Çok kolay şeyler sıkıyor ve aşırı karışık olanlar ise bıktırıyor. Tam kararında bir zorluk, beyni hevesli tutuyor.
Örneğin beyaz gürültü gibi sesler %86 oranında sıkıştırılamıyor, çünkü içinde örüntü yok. Yani beyin için hiçbir anlam ifade etmiyor. Ne çözüm var ne ödül. Sonuç sadece can sıkıntısı oluyor.
Evet. Beethoven’in 3. Senfonisi gibi eserler %40’a kadar sıkıştırılabiliyor. Bu, içinde bol bol örüntü olduğu ama beynin bunları uğraşarak ayıkladığı anlamına geliyor. Hem zihin çalışıyor hem de tatmin oluyor. Şimdi içeriğin en başına yerleştirdiğimiz esere göz atabilirsiniz!
yanlis cevap dogrusu stray kids in yapmasi olacakti 🙃