Aşkı aramak ve sevgi vermek konusundaki davranışlarımız, sevgiyi ilk öğrendiğimiz zamanlardan, yani ebeveynlerimizle kurduğumuz bağa dayanıyor. Psikolog Dr. Beverly Palmer'a göre, 'Çaresiz ve bakıma muhtaç yenidoğanlar olarak doğuyor, ebeveynlerimizin ihtiyaçlarımızı karşılamasına ihtiyaç duyuyoruz. Sevgi, bizim için ihtiyaçlarımızın karşılanmasına dönüşüyor, ve yetişkin olduğumuzda da aynı sevgiyi arıyoruz.'
Palmer, bağlanma teorisinin, ebeveynlere duyulan sevgide büyük rol oynadığını da açıkladı. Çünkü, çocuklar sürekli ulaşabildikleri, onların hislerine tepki veren ebeveynler tarafından korunduğunda ve bakım gördüğünde, duygusal ihtiyaçlarının karşılandığını hissediyor, karşılığında da ebeveynlerini sevmeyi öğreniyorlarmış.