Beşiktaş - Tottenham Maçı İçin Yazılmış En İyi 10 Köşe Yazısı

Demba Ba, Mustafa Pektemek, Oğuzhan, Veli Kavlak, Sivok, Uğur yok...

Atiba Hutchinson yok...

Yetmezmiş gibi Edison da (!) yok... Sekizinci dakikada gidiyor elektrik. Maç soğuyor. Seyirci sıkılıyor.

Loş gece, iyice kararıyor. Elektriğin gelmesini beklerken, Asteras’ın önüne geçip iki maçta da sonradan yediği gollerle beraberliğe razı olan Beşiktaş’ın halini düşünüyorum. Sadece Beşiktaş değil o skorlarla üzülüp kahrolan... Hepimiziz... Malum, komşumuz Yunanistan’la Avrupa kupaları puan sıralamasında dip dibeyiz. Onlar bizi geçerse, Şampiyonlar Ligi’ne şampiyonumuzun da elemeli gitme olasılığı var...

Atiba Hutchinson Veli Kavlak...İkisi birden yok. Demba ba da yok. 'Beşiktaş'ın işi kolay değil' diye düşünüyorduk. Maç başladı; 'Eyvah' dedim, 'Tottenham bırak beraberliği galibiyet alarak grup lideri olarak çıkacak Atatürk Olimpiyat Stadı'ndan' diye geçti içimden...Tottenham oyuna hükmediyor, dilediği zaman hızlandırıyor, dilediği zaman ayağa oynayarak sete çeviriyor. Etkili diyebileceğimiz bir oyun hakimiyeti ilk yarının tamamına yakın devam etti. İkinci yarıda oyun olarak moralli Tottenham yükleneceğine ilk yarıda silik oyunundan demoralize olduğunu düşündüğümüz Beşiktaş süre ilerledikçe daha iyi oynamaya başladı. 'Dur' dedi Tottenham'a...

Son maçlar genellikle son maça kadar olanların birkaç seviye altında heyecan verir. Oyun da öyledir. Dün akşam grup birinciliği iddiası olmasına rağmen kimse böyle kıran kırana bir maç beklemiyordu. Maçı ilginç ve izlenebilir kılan iki taraf oyuncularının topa olan açlıklarıydı belki de!

Cenk ustalara saygı kuşağından fırlamış gibi Demba Ba’yı ne kadar iyi izlediğini, takımının ne oynadığını kenardan boş gözlerle takip etmediğini ispatladı.

Hakikatten, Beşiktaş için dün çok önemli eksiklikler vardı. Demba Ba, Veli, Atiba gibi isimler hücum için büyük isimler. Ama Necip'i savunmanın önünde bırakıp, Sosa-Kerim-Gökhan-Olcay dörtlüsü ve en önde Cenk Tosun ile başlangıçta istenilen oyunu sahaya yansıtamasa da özellikle ilk 30 dakikada sonra dengelenen bir Beşiktaş oyunu vardı. Beşiktaş'ın avantajı bu kadar kenarda kalmasına rağmen dün ortaya koyduğu oyun iştahı ve futbol aşkıydı. Bu çok önemliydi. Dün topa sahip olan değil ama kazandığı toplarla tehlikeli çıkan bir Beşiktaş izledik.

Öyle bir Beşiktaş’taki düzenin temel karakterleri Veli/Atiba olmadığı gibi rakip açısından en büyük tehdidi Demba Ba’dan da yoksun. Haliyle bu denli ‘hayati eksikler’le oyunu bir dengeye getirip o dengede kalabilmek hayli müşkül olacaktı. Veli/Atiba oyunun sadece ‘kesici’ yanını oynamıyor, pas sürecinin bizatihi başlangıcı pozisyonundalar. O nedenle sadece ‘topu uzaklaştırıcı duvar’ özelliğini bir türlü aşamayan Necip’le o bölgeyi hem onarıp hem de topun takımda kalmasını sağlamakta büyük zorluk yaşandı. Canını dişine takan Necip’in üst düzey çabasına rağmen o alandaki yetersizlik oyuna akıl koyan Jose Sosa’nın da ortalıktan kaybolmasına yol açtı.

Gruplar açıklandığında genel görüş şuydu: Tottenham birinci olur, Beşiktaş’la Partizan gruptan çıkmak için mücadele eder. Beşiktaş herkesi yanılttı. Ve grubu 1. olarak bitirdi. Hak etti mi? Oynadığı futbolla anasının ak sütü gibi hak etti. Dün akşam maç başlarken Beşiktaşlılar sakatı çok diye endişeliydi. Gerçekten de Kara Kartal’ın çok sakatı ve cezalısı vardı. Ama dün sahaya çıkan futbolcular öyle bir karakter ortaya koydular ki, adeta “Beşitaş’ın ruhu yeter” dedirtti.

İlk 45 dakika rakip Tottenham’ın kontrolü altındaydı. 2. devre ise Beşiktaş ortaya öyle bir futbol, öyle bir enerji koydu ki, trafoyu bile patlattı. Beşiktaş’ın 2. yarıdaki enerjisine trafo bile 90’da “Yeter artık ben bittim!” dedi.

İlk on birine bakınca gördük ki Beşiktaş’ın iskeleti yok! Organ bağışlasaydık daha iyiydi. Böbreksiz oynardık ama iskelet olmadan ayakta kalmamız zor. Takımı mumyalayıp çıktık sahaya ama oynamak ne mümkün! Bu sefer de elektrikler kesildi. Elektrik arızasını aradık. Dediler ki ‘kısmi kesinti!’. Kaldık mı jeneratöre... Aksilik işte. Başladı mı ardı arkası kesilmez.

Veli ve Atiba olmayınca ön libero da bir tek Necip var. Bilic’in sistemi değiştirmekten başka çaresi yoktu. 4-1-4-1 kaçınılmazdı. Necip’in tek başına göbeği doldurması da mümkün değil. Oyunun kontrolü doğal olarak Tottenham’daydı. Maç Beşiktaş’ın sahasında oynanıyordu.

Bir şey ters gitmeye başlamaya görsün… Olimpiyat Stadı’ndaki her maç öncesinde bir takım şikayetleri, memnuniyetsizlikleri dile getirmek belayı çağırdı sanki. Stadın, atmosferdi, soğuğuydu, tüm olumsuzlukları yetmezmiş gibi daha maçın başında elektrikler kesildi; o da yetmezmiş gibi maçın uzatma anlarında da aynı sıkıntı yaşandı.

Böyle bir Avrupa maçında statta elektrikler gitmesi, tabi ki prestij açısından eksi puan ancak stadın olabildiğince çabuk tekrar aydınlatılması da bir o kadar başarı sayılabilir.

Beklentilerin çok ötesinde yüksek mücadele gücü isteyen, efor gerektiren bir 90 dakika oldu. Tottenham, Londra’daki maçın bile üzerinde bir kadro kalitesiyle maçı ciddiye alarak enerjik başladı.

İlk yarının büyük bölümünde baskılı ve atak devamlılığıyla oynadılar. Bu bölümde Soldado’yla bir de çok net pozisyon yakaladılar. Beşiktaş ise rakibin atak girişimlerini iyi savuşturdu ve o pozisyon dışında İngiliz ekibine şans vermedi.

İkinci yarıda da oyuna iyi başlayan Tottenham’dı. Özellikle Paulinho, Dembele ve Chadli 3’lüsü, kalitesi yüksek oyuncular. Kanat beklerinin de katılımıyla 60. dakikaya kadar maçı Beşiktaş yarı sahasında oynadılar. Ancak dakikalar geçtikçe Beşiktaş oyunda dengeyi kurdu.

Beşiktaş’ın geçen sezon saha içinde de eksikleri vardı. Mesela golle eş anlamlı bir Demba Ba’sı, oyunun akıl merkezi bir Sosa’sı yoktu. Pedro Franco ile Kerim Frei adaptasyon sürecinde dün gecekinin aksine % 100 kapasite ile oynayamazken kadro derinliği de yeterli değildi.

Maalesef son Trabzon maçında Beşiktaş’ın ilk 2 santrforu Ba ve Pektemek sakatlandı. Dün gece Beşiktaş’a transfer olduğunda Almanya’dan geldiği günden beri Süper Lig’de en fazla gol atan 2. yerli forvet olan Cenk Tosun sahadaydı.

Beşiktaş - Tottenham Maçı İçin Yazılmış En İyi 10 Köşe Yazısı

Popüler İçerikler