Maçtan öncesinde eminim, birçoğumuzun aklında aynı sorular vardı:
Tribün doluluğu nasıl olacak?
Kaçıncı dakikadan itibaren yönetim istifa sesleri duyulacak?
Ruh, beden, fizik bütünlüğü hem takımda hem taraftarlarda ne durumda?
Maça az zaman kala ilan edilen kongre tarihi değişikliği…
Stada girdiğimde mükemmel bir cumhuriyet coşkusuyla karşılaştım. Tüm stat bayraklarla donatılmıştı ve içim ısındı. Kendimi gerçekten evde hissettim.
Uzun zaman sonra futbolcuların da ıslıklandığı bir maç başlangıcı oldu.
Beşiktaş taraftarı kişiler ve Beşiktaş’ı çok net şekilde ayırdığını ortaya koyuyor.
Kişilere mesafeli, Beşiktaş’ı bağrına basıyor tribünler.
Tereddütlü bir bıkkınlıkla maç başladı. 24 ve 25. dakikalarda en net gol şansları peş peşe kaçtı. 30. dakikada Gökhan İnler kenarda ısınıyordu! Nasıl yani?
Ghezzal’ın sakatlandığından bahsetmiyorum bile. Yerini Yakup Arda’ya bıraktı.
Dakika 41’de deplasman tribünüyle karşılıklı İzmir marşı söylenmesi de mutlaka anmam gereken anlardan biriydi.
Hem Beşiktaş atamadı hem Gaziantep attırmadı derken; sizi kandıracak değilim, dakika 52 olmuş, elimde çayım ben başka şeyler düşünüyorum.. Sıkıldım maçtan…
O sırada oyuncu değişikliği oldu mu acaba, diye düşünürken buldum kendimi. Bir de baktım…
Onur protesto ediliyor ve tepkili, taraftar da ikiye ayrılmış durumda…
Onur, Rosier’den iyi mi peki ne dersiniz?
Salih’in golü attığı gibi oyundan çıkması yerinde miydi?
Stres seviyesi artan atmosfere Cenk nefes oldu. Golünü attı da yine uzun zamandır olmadığı gibi bir bayram havası oldu resmen..
Cenk Tosun anonsuyla kutlanan 2. gol
elbette yönetim istifa şeklinde mühürlendi.
Bu arada size saha kenarından haber vermek isterim. Futbolcular tam benim izlediğim yerin önünde ısınıyorlar, güney tribünü (eski açık).
Oyuncu değişiklikleri için kenara gelen kişiyle göz göze gelmiyor Rebic, göz göze gelmezse oyuna girmeyecek gibi…
Dakika 81’den sonra hiçbir oyuncu değişikliğini stadyumdan duyamadım çünkü protesto edildi..
86’da takımı yalnız bırakan bırakana..
Son olarak Burak Yılmaz’dan da bahsedeyim. Tiril tiril kombinlerinin hafifliğinden bahsetmek isterdim ancak tüm varlığıyla bu üç puana çok ihtiyacı olduğu ortadaydı.
Alkışlarını doya doya alamadan yönetimin stadın ses sistemini zorlayan hamleleriyle bu teselli ikramiyesi de berbat edilmiş oldu.
Zaten 90 dakika boyunca süren tribünün ve camianın istifa talepli irade beyanı, “hain”lik bile olabiliyor Beşiktaş yönetimi açısından.
Aceleyle ses açma tereddütünün seçimlere yansıması dileğimle.
Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar tamamıyla yazarlarının özgün düşünceleridir ve Onedio'nun editöryal politikasını yansıtmayabilir. ©Onedio