“Ayrılmaya dair hiçbir hazırlık yoktu, ya da ayrılacağımıza dair hiçbir işaret yoktu. Bu durum, gece yarısından sonra bir Rus yetkilinin El-Malki mahallesindeki evimize gelmesiyle değişti. Şam’daki durumun ciddiyeti nedeniyle Cumhurbaşkanı’ndan birkaç günlüğüne Lazkiye’ye taşınması ve kıyı ve El-Gab Ovası cephelerinde hala devam eden çatışmaların denetiminin kolaylaştırılması talebinde bulundu.
Kısa bir süre sonra, sabah 3 civarında Şam Uluslararası Havaalanı’na doğru yola koyulduk ve orada amcam Mahir bize katıldı. Havaalanını bomboş bulduk, kontrol kulesi dahil hiçbir personel yoktu. Daha sonra, şafak vakti Lazkiye’ye giden bir Rus askeri uçağına bindik ve Hmeimim Havaalanı’na indik.
Pazar sabahının erken saatlerinde, havaalanından karayoluyla 40 kilometreden fazla uzaklıktaki Burj Islam bölgesindeki başkanlık dinlenme tesisine gitmemiz gerekiyordu. Ancak, oradaki herhangi birine ulaşma girişimlerimiz başarısız oldu, çünkü denediğimiz tüm telefonlar kapalıydı. Kısa süre sonra cepheden askeri çekilmeler ve kalan son mevzilerin düştüğüne dair raporlar almaya başladık. Aynı zamanda, üssü hedef alan bir dizi drone saldırısı başladı ve çevredeki alanda hem yakın hem de uzak silah sesleri duyuldu; bu durum konaklamamız boyunca devam etti.”