Okyanuslar hakkındaki bu bilinmezlik sizi de korkutmuyor mu? Yaşadığımız gezegenin yaklaşık dörtte üçünü kaplayan ve hakkında neredeyse hiçbir şey bilmediğimiz okyanuslar, birçok korkutucu gerçeğe de ev sahipliği ediyor.
Bu engin bilinmezlikle ilgili en korkunç gerçekleri sizler için yazımızda derledik. Bakalım bu gerçeklerle yüzleştiğinizde siz ne düşüneceksiniz... 👇
Sadece uzayın kara deliklere ev sahipliği ettiğini düşünüyorsanız yanılıyorsunuz. Aslına bakarsanız okyanuslar, karşılarına çıkan her şeyi yutan girdaplarla doludur. Daha da korkuncu, bu girdaplar o kadar büyüktür ki; bazılarının çapı 150 kilometreyi bulabilir.
Gün geçmiyor ki okyanusun derinlerinde gizlenen başka bir 'yaratığa' denk gelmeyelim. Fangtooth balığı, Goblin köpek balığı, Fırfırlı köpek balığı ve daha niceleri... Şimdiye kadar keşfedilen en büyük kalamarın sadece 11 yıl önce bulunduğunu hesap ettiğimizde; önümüzdeki 11 yılda daha neler bulabileceğimizi siz tahmin edin.
Yüzerken bir köpek balığı ile yüz yüze gelmek istememenizi anlarız. Peki okyanuslarda milyonlarcası bulunan sinir bozucu denizanalarına ne demeli? Aslına bakarsanız, zehirli olmaları ve su altında tespit edilememeleri sayesinde denizanalarının öldürdüğü insan sayısı, köpek balıklarınınkilerden beş kat daha fazladır.
Okyanusa daldığımızda, altımızda sadece durgun suların olduğunu düşünsek de, gerçek bundan çok daha ürkütücüdür. Hükümetlerarası Oşinografi Komisyonu'nun verilerine göre okyanus tabanının yaklaşık 3 milyon batık gemiye ev sahipliği ettiği düşünülmektedir.
Tabi ki bu yukarıda bahsettiğimiz gemiler kendi kendilerine oraya gelmediler. Batık gemilerdeki mürettebat ve yolcuların cesetleri şaşırtıcı şekilde uzun süreler boyunca okyanusta kalmaktadır. 2014 yılında, Meksika açıklarında bir su altı mağarasına dalan araştırmacılar, yaklaşık 12 bin yıl yaşında olduğu tahmin edilen bir kızın kalıntılarını buldular. Anlayacağınız, okyanus koca bir mezarlıktır.
Okyanus, şezlongunuza uzandığınız sahilden oldukça büyüleyici gözükse de aslında etkilendiğiniz şey devasa bir çöp kovasıdır. Öyle ki, Kaliforniya ve Hawaii arasında çöplerin toplandığı Büyük Pasifik Çöp Alanı'nın büyüklüğü 1 milyon 553 bin 993 metre kareye kadar ulaşmıştır.
Daha önce de bahsettiğimiz üzere köpek balıkları suda karşılaşmak istemeyeceğiniz tek deniz yırtıcısı değildir. Ulusal Okyanus Servisi'nin verilerine göre bilinen en zehirli deniz yırtıcıları arasında; en zehirli deniz canlısı olan Avustralya Kutu Denizanası, 30 yetişkin insanı öldürebilecek kadar güçlü bir zehre sahip olan ve henüz panzehiri üretilememiş Kirpi Balığı ve saldırıya geçtiğinde 40 kilometre hıza ulaşabilen İskarmoz Balığı listenin başında gelir.
Okyanuslar, karalar kadar yıldırımların yoğun saldırısı altında olmasalar da bir yıldırım düştüğünde sonuçları felaket olabilir. Su iletken bir madde olduğu için, yıldırımın etkisi çabuk yayılır ve birçok insan, hayvan ve gemi için yıkıcı sonuçlar doğurabilir.
Okyanus suları her ne kadar berrak ve temiz gözükse de durum aslında böyle değildir. Aslına bakarsanız okyanuslar, içlerinde et yiyen cinsten olanların da dahil olduğu bir çok bakteri çeşidine ev sahipliği ederler. Daha geçen yıl bir kadın, Myrtle sahili açıklarında ayaklarını okyanus suyuna soktuktan sonra 'Nekrotizan Fasiit' hastalığına yakalanmıştır.
Ulusal Ulaşım Güvenliği Kurulu verilerine göre her ne kadar bir uçak kazasından kurtulma ihtimaliniz yüzde 95 gibi yüksek bir oran olsa da, konu okyanuslar olduğunda, bu istatistik geçersiz kalıyor. Kaza sırasında alacağınız darbeyi ve boğulma ihtimalinizi bir kenara bıraksak bile; okyanusa düşen uçak enkazlarının asla bulunamadığı da ürkütücü bir gerçektir.
Atlantik Okyanusu'nda bulunan ve Bermuda Şeytan Üçgeni olarak anılan bu bölge hakkında bir çok efsane ve söylenti vardır. Söylentilere göre, buraya giren hiç bir gemi, deniz aracı, insan bir daha gün yüzü göremez.
Bu bölgede sayısız gemi kaybolsa da belki de bunlardan en tüyler ürpertici olanı, 300'den fazla mürettebatı ve 10 bin ton manganez cevheri yükü ile 165 metre uzunluğundaki bir Donanma kargo gemisi olan USS Cyclops'un kayboluş hikayesidir.
Sonrasında ne olduysa geminin kaptanı, acil durum sinyali gönderecek zamanı bile bulamadan gemisi ve mürettebatı ile ortadan kaybolmuştur. Aradan geçen 100 yılın ardından, bu geminin enkazı hala hiçbir yerde bulunamamıştır.
Dünya'nın yaklaşık dörtte üçünü kaplayan okyanusların yalnızca yüzde 5'inin keşfedildiğini biliyor muydunuz? Günümüzde uydumuz Ay'ın, hatta Mars gezegeninin bile tamamını haritalandırabildik.
Okyanusun ortalama derinliği 3794 metre civarındadır ve çoğu eğitimli dalgıç bile sadece 40 metreye kadar dalabilir. Bunun sebebi derinlere daha da indiğinizde karşı koyulamayacak derece yükselen ve akciğerlerinizin tamamen çökmesine, kulak zarınızın yırtılmasına; hatta nefessiz kalarak aniden ölmenize neden olabilecek basıncın ta kendisidir.
Bizlere gözleri, ağızları ya da uzuvları olmayan bir şeyin nasıl canlı olarak kabul edilebileceğini sormayın, çünkü inanın biz de bilmiyoruz. Tek bildiğimiz şey; mercanların aslında 'polip' adı verilen binlerce küçük canlıdan oluşan deniz omurgasızları olarak sınıflandırıldığıdır.
Okyanus sularının, güneşin zararlı ışınlarını engelleyerek güneş yanıklarına neden olmayacağını düşünmeyin. Bunun aksine, Dünya Sağlık Örgütü; suyun, güneşin Ultraviole ışınlarının yüzde 10'unu, kumun ise yüzde 15'ini yansıttığı belirterek bizleri bu konuda uyarıyor.
1997 yılında Ulusal Okyanus ve Atmosfer İdaresi, Pasifik Okyanusu'nun derinlerinden, 'The Bloop' olarak adlandırdıkları cırtlak bir sesin geldiğini fark ettiler. Bilim insanları, bunun buzul hareketlerinden kaynaklanabileceğini tahmin etseler de, bugüne kadar kimse bu sesin kaynağını kesin olarak tespit edememiştir.
Ulusal Oşinografi Merkezi'nin bir raporuna göre, özellikle derin deniz balıkçılığının, küresel ekosistemimizi nasıl etkilediğine dair elimizde hiçbir veri yok.
Titanik filminin yönetmeni James Cameron, 2012 yılında okyanusun bilinen en derin noktasına, Mariana Çukuru'na ulaşarak tarihte böyle bir başarıya imza atan ikinci kişi oldu. Ancak yüksek basınç ve zorlayan koşullar nedeniyle bu dalış birkaç saat kadar sürebildi. Uzayda bile daha uzun süreler geçirebiliyoruz ve bu engin derinlikleri nasıl keşfedeceğimizi hala bilmiyoruz.
Suya giren güneş ışığı doğru koşullarda altında yalnızca 1000 metreye kadar ilerleyebilir. 200 ile 1000 metre arasındaki kısım 'alacakaranlık' bölgesi olarak adlandırılır ve bu bölgede, derinlik arttıkça ışığın yoğunluğu hızla azalır.
Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz? Yorumlarınızı bizimle paylaşmayı unutmayın... 👇