Sürekli gönüllülük faaliyetleri, spor ve çeşitli hobilerle meşgul ediyorsun kendini. İş hayatının dışında kalmak için kendinle aynı standartlarda arkadaşlar bulup, onlarla sosyalleşiyorsun. Sürekli çeşitli maddi konularda şikayet ediyorsunuz beraber, fakat bir kez olsun -en azından sesli bir şekilde- bu yükün bir kısmını kendiniz sırtlanmayı düşünmüyorsunuz.
Biliyorum ki, dışarıda milyonlarca insan bizden daha zor şartlarda, istemedikleri berbat işlerde çalışıyor. Bu yüzden aileme minnettarım, her zaman da olacağım. Fakat ben senden bir Jaguar veya yazlık alalım diye çalışmanı istemiyorum ki. Daha mutlu olabileceğim, yükümün daha az olacağı bir işte çalışabilmem ve aynı yaşam standardında yaşamaya devam edebilmemiz için çalışmanı istiyorum.
Kaynak siteye baktım isim var mı diye orada da yok maalesef. Keşke ismini bileydik ablamızın daha kolay rezil ederdik elden ele. Böyle bir saçmalık var mı ya :) Ben 28 yaşında evli bir kadınım. 17-18 yaşımdan beri bilfiil çalışıyorum. Ama eşim benimle çalıştığım için yada çalışacağım için evlenmedi. Hiç çalışmak istememe ihtimalimi de göz önünde bulundurarak evlendi benimle. Evlenirken konuşacaktınız bunları. 25 sene sonra "Daha mutlu olabileceğim, yükümün daha az olacağı bir işte çalışabilmem ve aynı yaşam standardında yaşamaya devam edebilmemiz için çalışmanı istiyorum" demek çok saçma değil mi? Buradan da şunu çıkartmayın sakın; erkek de köle değildir, adam kariyerinde mutlu değilse elbette değiştirmek isteyebilir de, madem bu tür sorunlar yaşıyordun 25 sene neden tepkini koymadın? Zaman zaman konuşmuş eşiyle ama o kadar sadece.
Biz niye okuduk şimdi bunu aq gitsin doğru düzgün ciddiyetle konuşsun olmuyor böyle çalış desin. Bunu 25 yıl sonra böyle bi mektupla yapması biraz şov olmuş sanki
şimdi okudum tamam ama bir anlam veremedim. açıkça söyle eşine resti çek yani, böyle böyle diye niye mektup yazdın, o mektup da buralara kadar geldi. ilginç