Bebeklerin dilleri, mukoza zarları ve damakları daha fazla tat tomurcuğuna sahiptir. Bazı bilim insanlarına göre fazla miktardaki tat tomurcukları çevrelerindeki dünyayı keşfetmeleri için gereklidir. Yani bebekler eşyaları yaladıklarında tattan fazlasını öğreniyor olabilirler. Sinestezi teorisine göre bir duyu sisteminin sinyalleri, diğer duyu sistemine iletilebiliyor. Mesela bir insan bir rengi gördüğünde, rengin tadını alabiliyor. Yeni doğanlarda da buna benzer bir durum söz konusu.
Sahip oldukları bol sayıda nöron ve tat tomurcukları sayesinde bebekler yetişkinlere oranla oyuncakları, insanların ellerini ve diğer şeyleri yalayarak daha fazla bilgi sahibi olabiliyor. Oysa büyüdükçe bizler gereksiz nörolojik bağlantıları azaltıyor ve dünyayı normal bir şekilde görmeye başlıyoruz.
Kaynaklar?