Cenaze evleri şüphesiz ki en acılı evlerdir. Dostlarımızın ve yakınlarımızın kayıplarında yanlarında olmak için ziyaretlerinde bulunmak, desteğimizi ve varlığımızı göstermek en önemli görevimiz. Çünkü sevdiğin bir insanı kaybetmekle baş etmenin en iyi yolu geride kalan sevdiklerine sarılmaktır. Fakat cenaze evlerinde kimi zaman öyle uygunsuz tavırlar sergileniyor ki insanın bazılarına 'rica ediyoruz siz bir daha cenazeye filan gelmeyin' diyesi geliyor.
İnsanların acısı var ve eğer isterlerse size sarılırlar. Sizden önce belki bin kişiye daha sarılmak zorunda kaldı. İnsanları boğmayın.
Cenaze evi yemek yeme evi değildir. Varsa ikram onu tüketebilirsiniz ama oturup 3 porsiyon etli pideyi mideye indirmeyin. Arkanızdan bir de sizin dağınıklığınızı toparlamak zorunda kalmasın insanlar.
Evet bunu da yapıyorsunuz. Bilmem kimin kızının nişan attığını başka zaman da konuşabilirsiniz. İki dakika çenenizi tutun.
Başka zaman bunu yapabilirsiniz fakat en azından yakınları çevrede ve olay henüz soğumamışken yapmayın.
Bir insan ölmüş dahi olsa mahremiyet hakkı vardır. Bazı şeylerin paylaşılmaması gerekir. Bunlar paylaşılmaması gerekenler listesinin başındadır. Magazin ihtiyacınızı başka şeylerden giderin.
Belli ki canınız çok sıkılmış ve uzun zamandır sosyalleşmemişsiniz fakat cenaze evi sosyalleşmek için çok doğru bir yer değil.
İnsanlar işi gücü bırakıp sizi teselli etsin istiyorsunuz ama siz rahmetliyi iki kere filan gördünüz. Lütfen delirmeyin böyle.
Gerçekten şu an sizinle ilgilenecek durumda değiller.
Dost musunuz düşman mı, belli değil.
Bari yemekten sonra kirlettiğiniz tabakları yıkayın.
Bırakınız insanlar acılarını yaşasın. Sonra sinir hastası olacaklar.
Gerçekten bu kadar acil ve önemli mi?
Ev kalabalık, gelenin gidenin haddi hesabı yok. Yeri geliyor insanlar oturacak yer bulamıyor. Neden daha uzun süre kalıyorsunuz anlaşılır şey değil. Sanırsın film de sonunu merak ediyorsunuz.
İnsanlara 'ne yapmamı istersiniz' diye sorup sadece onların istediklerini yapmak bu kadar zor olmamalı. Bırakınız kendileri nasıl uygun görüyorlarsa öyle yapsınlar. Bir başkasının acısı ve cenazesi burnunuzu sokacağınız bir alan değildir.
İnsanlara başsağlığında bulunun, bir şeye ihtiyaçları olup olmadığını sorun ve acılarını paylaştıklarını söyleyin. Sadece bu kadarı bile inanın yeter. Destek olmaya diye gidip insanları daha da harap etmeyin.
Bu durumların bir kısmı maalesef yaşanıyor, rahmetli babacığımın cenazesinde yaşadım bir kısmını, çok destek olan, yardım eden de vardı ki onlar zaten her zaman aynı şekilde olan insanlardı, ama diğer zamanlarda da gereksiz laf eden, eli bir iş tutmayan tipler cenazeniz de daha da bir göze batıyor.Ama en affedemediğim iki kişi vardır ki üstünden 3,5 sene geçti hala sinirlenirim anımsadıkça; ben ağlıyorum, canım gitmiş hayatımdan , acıların en büyüklerinden birini yaşıyorum, ofisten taziye için eve gelen, 40 yaşına gelmiş ama hala kendini bebek zanneden , nerede ne konuştuğunu bilmeyen bir tip ve bana teselli mahiyetinde şu lafı etti babacığımı toprağa verdiğimiz gün, bebek konuşması taklidi ile böyle başını da sağa sola atıp saçları savurarak, kahkahalar eşliğinde "Yaaa ama bak Aysel Gürel de komşusu oldu, artık kakara kikiri , şamata eder eğlenirler mezarda ne güzel " diyen dangalak bunlardan bir tanesi.
dedemin cenazesinde kadın kızını jimnastiğe mi ne gönderiyomuş kalk kızım bi bacak açta görsün teyzenler dedi amk
Denize gider gibi renk cümbüşü kıyafetler giymek.