Artık yardımlaşma neredeyse bitti. Buna rağmen her işini kendi yapan ve kimseden yardım istemeyen insanlar ukala, tuhaf ya da asosyal olarak tanımlanıyor. Böyle bir dönemde elbette vardır bir bildikleri.
Artık yardımlaşma neredeyse bitti. Buna rağmen her işini kendi yapan ve kimseden yardım istemeyen insanlar ukala, tuhaf ya da asosyal olarak tanımlanıyor. Böyle bir dönemde elbette vardır bir bildikleri.
Çünkü insanlar böyledir; en ufak olumsuzlukta kendilerine yapılan büyük yardımları unutur, kendi yaptıklarını anlatmaya başlarlar.
Malum günümüzde birine selam versen borçlu çıkman mümkün. Oysa kendini bu ortamdan izole edersen kafan rahat eder.
Bazı insanların hatalarından ders çıkarmaları için tek bir olay bile yeterlidir. O olaydan sonra kimseden bir şey istememeye yemin ederler.
Bazı insanların basit ricalar karşısında nasıl havaya girdiklerini, karşı tarafı nasıl baştan savdıklarını iyi biliyoruz. İşte buna katlanamayanlar, bu topa hiç girmez.
Birinden su bile isteseler yük olduklarını, karşı tarafı rahatsız edeceklerini düşünürler.
İnsanlar bugüne dek güvenlerini hep boşa çıkarmıştır. Başkalarının beceriksizliklerine, yavaşlıklarına tahammül etmek yerine her şeyi kendileri yapmayı tercih ederler.
Kimseye ihtiyaç duymadan yaşayabilecek kadar bağımsız hale gelmişlerdir. Bu da insana güven verir.
Birinden bir şey istersin ve yanlış, yavaş ve saçma sapan bir şekilde yapar. Sorumsuzluk insanı delirtir.
Küçüklerinden itibaren aileleri ya yanlarında yoktur, ya da her işlerini kendilerinin yapması gerektiğini öğretmişlerdir. Bu da erken yaşta sorumluluk duygusu kazandırmıştır.
Birilerinin gerçekten yardıma ihtiyacı varsa geri çevirmezler ve en iyi şekilde yapmaya çalışırlar.
Gruptakilerin işi ciddiye almaması ve en sonunda tüm işin kendilerine kalması yüzünden bu tür çalışmalardan uzak dururlar.
Bu yüzden eğer karşı taraf iyiliklerini suistimal etmezse çok sağlam bağları olur.
Haklarında sağda solda 'benden şunu istedi, ona şunu yaptım' tadında böbürlenme içeren dedikodular dolaşmasını istemezler.
Çünkü kendi işini kendin yapmak gibisi yok.
Bana yardım teklif edilince bile kasılıp geriliyorum. Çünkü ihtiyacım olduğunda( çocukken)kimse yanımda olup destek olmadı. Ebu Cehil gibi davrandılar. Artık kimseden destek istemiyorum.