Sosyal medyada kendi düşünce yapına, 'sınırları kimin tarafından çizildiği belli olmayan tutumlarının toplamına', yani mahallene uygun hareket etmek esastır. Aykırılar pek sevilmez.
Birbirinin aynı yorumlardan birini daha yap. Anında düşünemeden paylaş.
Kimse izlemiyor seni, okumuyor yazdıklarını!
O markayı hiç kullanmadın, o bloğa hiç girmedin. Olsun, beğen. Senin beğenilerinle haketmeyen bazı firmalar “şu kadar müşterimiz bizi beğeniyor, şu kadar hayranımız var, müşteri memnuniyetimiz falan boyutta” diye hava atacaklar. Heveslerini kırma sevinsin garipler.
Tarih kitapları okumayı pek sevmeyebilirsin. Parçacık fiziğinin adı bile yabancı gelebilir. Ama senin de şeyin var, klavyen. Tarihi olayları yorumlarken İlber Ortaylı’ya taş çıkar. Uzay, zaman konularında Harvard’da master yapmışçasına döktür. Kim tutar seni.
Twitter boşuna 140 karakter olmamış. Fazla karakter arama. Fazla kelime de. Çoğu okumayacak yazdıklarını. Tuşlara değen parmaklarına, fıldır fıldır dönen beyin hücrelerine yazık. 1-2 kelimede anlat meramını. Bak Instagram’a!
Adı ne kadar sosyal olsa da, belli dozun üstünde kullanırsan asosyal bile olabilirsin.
Gizlin saklın kalmasın. Şeffaflık iyidir!
Gündoğumu-günbatımı, bahçedeki çiçekler. Bu arada 5 megapiksel kamerayla ve ışık bilgisi olmadan o gördüğün muhteşem gün batımı var ya, çektiğin fotoğrafta ondan eser olmayacak.
Galaksinin bir ucundaki uzaylılarla ilk bağlantı kuran insan olsan da, ilgili paylaşımının bir bebek ağlaması kadar beğeni almama ihtimaline hazır ol ( hiç de düşük bir ihtimal değil hani)