Dünya tarihi ilham verici başarılı kadın hikâyeleriyle dolu. Ülkemiz de öyle!
Ülkemizde adını duyurmaya başlayan ilham verici kadın başarı hikâyelerine günden güne tanıklık ediyoruz. Kimisinin başarısı yalnızca yurdumuzda kendini göstermekle kalmıyor dünyada da yankı uyandırmaya başlıyor. Ve kuşkusuz bu kadınlar bizim için birer gurur ve ilham kaynağı!
Ümmiye Koçak, Nuran Erden ve Ayşe Kesiktaş o başarılı kadınlardan yalnız üçü.
Haydi, onların hikâyelerine biraz yakından bakalım...
İlkokuldan sonra kendi çabalarıyla okumaya devam eden Ümmiye Koçak'ın okuduğu ilk kitaplardan biri klasiklerden Maksim Gorki'nin Ana kitabı olmuş. Bugünlere gelmesinde en etkili kitaplardan birinin Ana olduğunu söylüyor Koçak.
O gün bugündür de bu toplulukta canla başla çalışıp köyündeki kadınlarla beraber üretmeye devam ediyor. Sadece kadınlardan oluşan bu topluluk 13 senedir çeşitli oyunlar sahnelemiş, sahnelemeye devam ediyor.
32 yıllık evli ve 3 çocuk annesi olan Ümmiye Koçak bugüne kadar 11 tiyatro oyunu yazmış. 500 kadar sahneye çıkmış ve oyunları tüm Türkiye'de geniş bir kitleye ulaşmış.
49. Antalya Altın Portakal Film Festivali’nde galası yapılan Yün Bebek, Ümmiye Koçak’a New York Avrasya Film Festivali’nde “Sinemada En İyi Avrasyalı Kadın Sanatçı” ödülünü kazandırmış.
Nuran Erden, 54 yaşında, Trakya Üniversitesi'nde iki yıllık Halıcılık Bölümü mezunu. Eli desen yaratmaya ve şekillendirmeye aşina sizin anlayacağınız. Geçimini çobanlık, tarım ve zeytin sayesinde sağlıyor ancak en büyük hobisi, en büyük tutkusu hep resim çizmek olmuş.
Sandalye vb. eşyalara çizimler yaparak başlayan Erden alanı dar gelince sanatını duvarlarla buluşturmuş ve tüm köyü harikulade eserlerle doldurmaya başlamış.
Başta köy halkından bu çizimleri yadırgayanlar olmuş ama zamanla onlar da çok sevmeye başlamış. Nuran Erden, köyünü güzelleştirmeye katkısı olsun diyerek çizmiş hep!
Koskoca köyde herkes Bizim evin duvarlarına neden çizmiyorsun Nuran abla” derken yalnızca bir kişi çıkıp 'Duvarımı boyamanı istemiyorum' demiş. Ve Erden'den 'Ev seninse duvar benim!' yanıtını almış.
Köyünde beraber yaşadığı komşuları da Nuran Hanım'ın destekçisiymiş.
Böyle güzel çizimlere kim destek olmaz ki zaten! 😍
2017 İşitme Engelliler Olimpiyatları'nın judo dalında kazandığı madalyayı da ailesine ve torununa armağan etmiş ve mutluğunu şöyle dile getirmiş:
“Çok iyi hazırlandık. Madalya alacağımızdan emindim. Altın için mücadele ettim ancak bronz aldım. Çok mutluyum.”
Samsun’da düzenlenen 23. Yaz İşitme Engelli Oyunları'nda, 70 kiloda mücadele eden Ayşe Kesiktaş, karşılaştığı Kazakistanlı Assel Moxutova'yı, tam puan ile geçerek bronz madalyanın sahibi oldu.
Ayşe Kesiktaş'ın başarıları daim olur umarız! 💐
ben bundan bayaa önce 11 12 yaşlarındayken süleymancı yurdunda kalmıştım orda hoca olarak görev yapan 19 yaşında bir dallama vardı. şöyle derdi "kadınlar bence sokağa çıkmamalı veya herhangi bir meslek yapmamalı, okumamalı" derdi. sonrada bir çocuk sormuştu o zaman karınızı doktora götürüceksiniz o da erkek olacak oda şöyle dedi "o zaman doktor dışında meslek yapmamalılar okuduklarındaysa erkek hocalar girmemeli aynı sınıfta bulunmamalılar" dedi. çocukluğumda etki yaratmış bir kaç ay kızlara aşağılık gibi bakmıştım tabi 1 sene sonra o hocamızın ne kadar gerizekalı olduğunu kabul ettim ve üstünmüşüm gibi davrandığım kızlardan özür diledim.
Anadolu'da yetişen çoğu kıza daha çocuk yaştayken evlilik baskısı yapılmaya başlanıyor maalesef.10 yaşındaki kız çocuğuna çeyiz hazırlanmaya başlanıyor.'sen kızsın evlenince şöyle böyle yapmazsın'deniyor.kendimden örnek vermem gerekirse 15 yaşmdayken odama bir şey almak istemiştim annem 'ne gerek var evlenip gidicen zaten' dedi.27 yaşındayım ve bekarım.böyle baskı aileden başlayıp toplum baskısına kadar gidiyor.Ama ben hiçbirini dinlemedim benim kendi hayallerim vardı ve bunu gerçekleştirmek için çabalıyorum.hiçbir şey için geç değil siz sadece cesaret edin yeter.Şahsen ben bu haberi okuduktan sonra daha çok cesaretlendim.Umarım kadınlarımızın ilham kaynağı olurlar.
Kadınlar isimlerini böyle duyurdukça değer kazanıyor; abaza bir güruh tarafından dünya harikası gözüyle bakılan, orasını burasını açan kadınlara verilen değerden hala daha az bir kültürel değere sahipler. Yazık.