Değişimler büyük ve ilham verici...
Değişimler büyük ve ilham verici...
Ölüyordum. Bugün bağımlılıktan uzak 18. ayım. Stajımın ilk gününe başlıyorum. Geçen perşembe günü ‘tıp asistanlğı’ndan mezun oldum. Hikayemi, başkalarına da geri dönebileceklerini göstermek için paylaşın!
Kaçmak yerine, ona kahvaltı aldı, onunla konuştu, sonra hastaneye yatırılmasına karar verdiler. Şimdi tedavi görüyor ve iyileşme yolunda. İşte gerçek bir arkadaş.
Bu insanların hiçbirinin bana elini uzatmak ve kontrol etmek için zamanı yoktu, bu yüzden bir güncelleme yapıyorum: Bugün üçüncü temiz yılımı kutladım ve oğlum annesini geri kazandı. Bunu viral hale getirmeye ne dersin?
Bağımlılık dönemimde çok şey yaşadım. On dokuz kez aşırı doz aldım. Uyuşturucu mahkemesi hayatımı kurtardı ve bugün olduğum yere ulaşmama yardım etti. Bağımlılığımda ilk kaybettiğim şey ailemdi. Bugün, geri döndüler ve bana destek oldular. Dışarıda bizi desteklemeyen birçok insan var. Bizi eleştiren çok sayıda yayın var. Bunu görsünler. Benim fotoğrafımı görsünler. Bizim için ayağa kalkacağım. Biz unutulmuş olanlarız. Herkesin ‘başaramayacağını’ düşünenleriz. Şimdi bize bakın.
Brezilya'daki Ceara eyaletinde 14 ay hapis yattım. Harika bir aile tarafından büyüdüm ve büyürken yaklaşmakta olan bu savaşın hiçbir işareti yoktu. Vücut geliştirme alanında yarışırken bağımlılık geliştirdim. Steriodlar, amfetamin ve kokain. 27.5.19 tarihinde rehabilitasyona girinceye kadar içimde hep bir boşluk vardı. Bugün 78. günüm. Alçakgönüllü olduğum için gururu bir kenara koydum ve yardım istedim. Bu hayatımı kurtardı. Ben cehenneme gidip gelmeme rağmen, hala ümit olduğunun yaşayan bir örneğiyim!
Doktorlar, kullanmaya devam edersem sadece 12 ay yaşayabileceğimi, kalbimin bundan sonra dayanmayacağını söylediler. İşte dün kolejde çekilmiş bir resmim. Bugün 11. ayım!
“Bu fotoğrafla gurur duyuyorum. Gönderecek başka bir yerim ya da konuşacak kimsem yoktu. Verdiğim rahatsızlıktan dolayı özür dilerim. Göndermeye karar verdim çünkü tüm hissettiklerinizi biliyorum.' dedi Ona biraz sevgi gösterelim. Bugün bağımlılıktan uzak 11. ayı.
Hayatım sonsuza dek değişti. Doktor beni normal bir çocuktan reçete defterinden başka bir şeyi olmayan bir uyuşturucu bağımlısına dönüştürdü. Sonraki 6 yıl bir kabustu. Ağrı kesicilerden eroine geçtim. Ailemi kaybettim, mallara mahkeme kararıyla el kondu. Kötü bir trafik kazası beni 21 Nisan 2012'de iyileşmeye yöneltti. 20 yaşında temizlendim. Bugün 28 yaşında, iki çocuk babası, Tanrı'ya yönelen bir adam ve bir işletme sahibiyim.
Bahçeyi banyo olarak kullanırdık. Bu adam beni taciz etti. Bana tecavüz etti. Benden yararlandı. Bununla başa çıkmak için daha fazla ilaç kullandım. Travma sonrası stres bozukluğuyla yıllarca uğraştıktan sonra, bir yıldan fazla bir süredir iyileşiyorum. Hemşirelik okuyorum ve otoimmün hastalıklarla uğraşıyorum. Hak ettiğimi sandığımdan çok daha mutluyum. Eski hayatım hakkında özlediğim hiçbir şey yok. Kurtulmak mümkün, fotoğraflarım bunun kanıt.
Soldaki 12 Eylül'de, sağ taraftaki kızımla birlikte geçmiş Cadılar Bayramı'nda (2019).
Arkadaşım 'Bunu sonsuza kadar yapmayacağız. Bir gün büyüyüp bundan vazgeçeceğiz ve normal hayatlarımız olacak.' dedi. Arabadaki herkes kabul etti. 20 yaşındayken, bunun gerçekten geçici bir dönem olduğuna inandık. O gün arabada olan ben hariç herkes öldü. Onlar kötü çocuklar değildi. Sadece istemeden kötü bir şeye karıştılar. Kolayca gitmelerine izin vermeyen bir şey.
İyi bir iş çıkardığı için United Recovery Project'e teşekkür ederim. Bugün arkadaşım Dylan'ın bağımlılıktan uzak 18. ayı. “Sadece bir gün ünlü olmak istiyorum.” dedi. Hadi onu ünlü yapalım ve hikayesini tüm dünyaya aktaralım.
2010 yılında küçük erkek kardeşimin ani ölümünden ve 10 yıllık bağımlılıktan sonra, ikimiz de dibe vurduk... İkimiz de (Mesih merkezli) bir bağımlılıktan kurtulma merkezine girdik. Daha iyi bir yaşam için kararlı bir şekilde birbirimizden ayrı neredeyse bir yıl geçirdik. Temmuz ayında temiz, ayık ve bağımlılıktan uzak 9. yılımızdı. Ağustos ayında 11. evlilik yıl dönümüzü kutladık. Tanrı’nın gücü ve bağışlayıcılığı ile artık hayatımızı geçmişimiz hiç olmamış gibi yaşıyoruz. Yolculuğumuz her zaman kolay olmadı ama her saniyeye değdi.
26 yaşına geldiğimde 1. evre karaciğer hastalığı ve alkol nöropatisi teşhisi kondu. Yaklaşık 75 kilo verdim. Felç oldum ve yürüme yeteneğimi kaybettim. Hayatımın geri kalanında tekerlekli sandalyede olacağım söylendi. 27 yaşında, alkol bağımlılığım için tedaviye başladım ve 24 Haziran 2017'den beri bağımlılıktan uzağım ve her gün için teşekkür borçluyum.
Daha iyi görünen versiyonum sadece birkaç ay önce diplomamı aldığımda çekildi. İyileşmek mümkün!
Hastaneden çıktım ve hemen tekrar kullanmaya başladım. Kırgın ve hırpalanmış bir halde profesyonel yardım istedim ve ondan sonra ayık bir yaşama geçtim. Bugün 84. günüm. Yüzüm iyileşti ve hayatım birçok yönden değişti. Yolculuk mükemmel değildi ama kesinlikle buna değdi. Bu resmi ailenize ve arkadaşlarınıza gösterin. Ben şanslı olanlardan biriyim.
Tam zamanlı çalışıyorum ve önümüzdeki hafta bağımlı danışmanı olmak için üniversiteye başlıyorum. İyileşmek mümkün!
İyileşme sadece iyi hissettirmekle kalmaz, aynı zamanda görünüşe de yansır.
ılk fotodakı adamın pankeeas amelıyatı olduguna emımıyız ? sankı sadece bacaklarından amelıyat olmus gıbı ızlenıme kapıldım ben.
Ben de bi gun sigara icerken Allahim ben bundan nasil kurtulcam ya kurtar beni dedim bi hafta sonra hamile oldugumu ogrendim. Ogrendigim gunden beri sigara icmiyorum son haftalarim gecen doktora gittim muayene icin bi konuda supheye dustuler deneyimli doktor digerine sigara kullanmadigi icin o riski goz onunde bulundurmuyoruz dedi kendimle gurur duydum 34 yasindayim harika bu duygu icmeyin gencler
alkol bağımlısıyım,kurtulamıyorum :((