Bade Türe Yazio: Tutunduğumuz Duygularımız Ne Kadar Gerçek ve Serbest Bırakmak Niye Bu Kadar Zor?

Kendi kendimize yarattığımız düş kırıklığı, mutsuzluk ve yanlış anlamaların ana nedenlerinden biri de sınırlayıcı düşüncelere ve hislere tutunmaktır. Tutunmak kendi içinde, uygun olmayan bir şey değildir. Size hizmet etmeyen bir bakış açısına hiç tutunduğunuz oldu mu ya da bir duyguya hiçbir biçimde sizi tatmin etmeyeceğinizi ya da değiştiremeyeceğiniz durumların sizde yarattığı hislere gerginlik ya da kaygıya onu tetikleyen olay çoktan geçmiş olsa bile hala tutunduğunuz oldu mu?   

Tutunmanın karşıtı nedir? Tabi ki serbest bırakmak. Hem tutunmak hem de serbest bırakmak yaşamın doğal sürecinin bir parçasıdır. Aslında serbest bırakmayı zaten sık sık deneyimlediğinize eminim. Serbest bırakmak hepimizin doğuştan getirdiği bir yetenektir ama yetişkinliğe doğru onu kullanmamaya koşullandırılırız. Bir çoğumuz tutunmanın mı yoksa serbest bırakmanın mı daha uygun olacağını bilmediğimiz noktada sıkışıp kalırız. Tutunmanın ve serbest bırakmanın duygusal unsuru ve bedenimizin hislerimizden ne denli etkilendiği de ilginçtir. Kızdığımız zaman çoğu kez nefesimizi tutuğumuzu kaçımız fark ediyor? Çoğumuz kaslarımızda da fazladan gerginlik tutarız ve bu bizim tümüyle gevşememize hiç izin vermez. 

İnsanları gözlemlemeyi, onlardan farklı şekilde beslenmeyi seviyorum. Ne zaman çok dik duran omuzları nerdeyse boynu ile aynı hizaya yakın  birini görsem aklıma hemen hayatında ona hizmet etmeyen kaç duyguyu tutuyor acaba, neyi çözümlemediği halde tutmaktan vazgeçemiyor? Yakınsak birkaç soru ile onu rahatlatmaya çalışırım ama tanımıyorsam sadece gözlemimin bir parçası olarak kalır hafızamda.