Babasız Büyüyenler İçin

Şunu unutmuşsunuz.. Baban öldüyse babanın kardeşleri de anası da babası da seni ölü kabul eder. Hiç yaşamamışsın gibi davranırlar sana. İlk zamanlar iyi görünürler ama sonra onlara muhtaçmışız gibi davranırlar. Yetime bir de onlar vururlar.

Anasız,babasız olan bütün yetimlere, öksüzlere bol sabır versin Allah.

Haaaaaah bi babasız büyüyeni övmediğiniz kalmıştı. Lan bi bırakın artık, salın oğlum, yeter la yeter tespit kustuk. Şu konuyu bari malzeme yapmayın. Bari metni babasız büyüyene yazdırsaydınız. O İŞİN ASLI HİÇ DE ÖYLE DEĞİL ARKADAŞLAR İNANMAYIN. Hiç de üçüncü sınıf duygusal film tadında yaşamıyoruz hayatı. Yardım da alıyoruz büyürken, okurken ya da nefesimizin yetmediği işin altından kalkmaya çalışırken. Öyle bir anda ders de çıkarmıyoruz, yaşıyoruz hayatı, bol bol hata yapa yapa alıyoruz dersimizi. Başarılarımız karşısında layığıyla şımarıyor, en içimizden “olley be!” diyerek havalara da zıplıyoruz. Gidene dur dediğimiz de oluyor, gidenin ardından acı da çekiyoruz. Kalbimiz atmaya devam ediyor babamız ölse de. Her şeyi yapıyoruz da sizin şu “babasız büyüyen güçlü durur, dünyaları yüklenir omuzlarına da gık demez” önyargınızı bi aşamıyoruz, altında kıvranıyoruz beylik laflarınızın, ipe sapa gelmez tespitlerinizin. Onu nasıl yapsak?