Babalar, babalarımız... Çoğu özür dilemeyi kendine yediremez ve kendi dilinde farklı şekillerde pişmanlığını dile getirmeye çalışır. Kimi meyve getirir, kimi ortada bir sebep yokken odanızın kapısını arşınlar kimi de sanki öyle bir olay hiç yaşanmamış gibi davranır...
Okuyunca mutlaka kendi babanızdan izler bulacağınız içeriğimize buyurun o zaman!
Özür dileyecek Bir babam yoktu. Sorun olmayışı değil, cismen var olup BABA-en YOK olmasıydı. O yüzden de oturup ağlamadım..! Kendi kendime uzun değerlendirmeler sonucunda güzel bir çıkarım yaptım kendime. Artık, nasıl baba olunacağını bilmiyorum ama, Nasıl olunmayacağını çook iyi öğrendim..!
Benim babam hep haklıdır(!) eğer onun haksız olduğu düşünülüyorsa evde 1hafta terör, trio, yeni kavgalar falan olurdu. Mahalleye rezil olurduk. Neyse, uzun uzun yıllardır aynı şehirde bile değilim.
aşkım bebeğim canımıniçi, 1 sene olmadı gideli, çok küskünüm ama ona değil tabi. gülümseye gülümseye gelirdi odama, ' dızısı babaya mı küsmüş, bebet serçem benim' der öperdi. sonra barışırdık zaten hermen. iyi ki uzatmamışım. keşke hiç küsmeseymişim...