Baba omzu diye bir yer var. İliklerine kadar huzuru hissettiğin…
Babamı özlemek mi? Gölgesini görsem sarılırım.
Baba, fani hayatın, terbiye vereni ise, ebedi hayatın sebebidir.
Baba çınar gibidir… Meyvesi olmasa da gölgesi yeter…
Bana eksikliklerini sorma hayat… Babam derim tamamlayamazsın.
Prenses olmak için prense ihtiyacım yok. Ben zaten kralın kızıyım.
Babam… Sen olmayınca hep bir şeyler eksik
İyiliklerin en güzel, kişinin babasının dostlarıyla ilişkileri, dostluğu sürdürmesidir.
Odamda gece yarıları kâbuslarımdan uyanıp da seni çağırışlarım geliyor aklıma, nasıl da kapıda belirdiğin an korkum bir anda yok oluverirdi…
Baba, fani hayatın terbiye vereni ise, ebedi hayatın sebebidir.
Seninle doluyor içim; neşenle ve sevginle. Öyle güzel yansıtıyorsun ki içindeki sevgiyi bana. Sen beni sevdikçe dünya benim için daha bir güzel dönüyor canım babam…
Sana sarıldığım an, dünyadaki tüm dertlerim bitiverirdi. Sen benim hayatımda hep böyle bir etkiye sahip oldun canım babam.
Bu hayatın iki yüzünün olduğunu ama bizim hep iyilerin tarafında olmamız gerektiğini anlattığında henüz yedi yaşındaydım. Şimdi hala o gün söylediğin sözün gölgesinden çıkmadım canım babam. Benim hayatımın kanatsız meleği, seni çok ama çok seviyorum.
Benim için öyle güzel bir örneksin ki babam, seninle birlikte dünyanın tüm güzelliklerini keşfediyorum. Sen benim en vazgeçilmezimsin, seni çok seviyorum benim bir tanecik babam…
- Bir adam yaşlandığını anlar, çünkü babasına benzemeye başlar.