Hayat herkese eşit şartlarda yaklaşmıyor malumunuz. Kimisi zevk ve sefa içinde yaşayıp giderken kimisi de sırtından akan terler sayesinde hayata tutunuyor, geçimini sürdürüyor. İnsan bazen içinden baba parası yemeyi geçiriyor ama bu hayatta kendi yağıyla kavrulanlar sanki biraz daha şanslı. Ne dersiniz, siz de baba parası yiyemeyenlerden misiniz?
berbat bir duygudur. millet sabaha kadar batak atarken sen o batak gürültüsünde uyumaya çalışırsın. sonra baş edemez tek başına eve çıkarsın. yığınla masrafa girersin. binbir türlü anlayışsız akademisyenin eleğinden geçerek mezun olursun ve eline diploma denilen işe yaramaz kağıt hurdası tutuşturulur. altında olduğun borçları ödemek için kredi derken bir bakmışsın evlilik arefesindesindir. derken bir kredi daha eski bir evi tadilatı ile ayların geçer, yine de eşine beğendiremezsin. derken çocuk gelir, kendine ayıracağın vakit tümden tükenir. hiç sevmediğin bir işe öğrenciliğinden beri her gün gidersin. geriye bakıp uzaklara doğru daldığında baba olmanın ne kadar güzel bir şey olduğunu düşünür ama hiç kendin için yaşamamış olmanın hüznünü yaşarsın.
Zorunluluklarınızdan dolayı ciğeri beş para etmez adamlara tahammül edersiniz. Zamanla kendinize olan saygınızı yitirdiğinizi düşünürsünüz. Hayatı sorguluyorsunuz her gün. Modern köleler sisteminin en alt tabakasında olduğunuzdan hiç bir zaman maddi anlamda bir üst seviyeye çıkamayacağınızı yıllar sonra anlıyorsunuz. Ve bu durumda ÖLÜM sizin için en iyi çare gibi geliyor. Ve bir çok şey. Ve de en önemlisi KOCA bir yalnızlık!
elinin emeğini ve alnının terini kazanıp harcamak kadar güzeli yok