Bu yıl heyecanla beklediğim işlerden biriydi Masumiyet. Yazmak için ikinci bölümün yayınlanmasını bekledim. Sebebi birinci bölümde Hülya Avşar’ın az görünmesi olabilir. Açıkçası konusu sizlerin bütün gün ekran başından kalkmadan izlediğiniz gündüz kuşağı kadın programlarından çıkma gibi...
Genç ve güzel kız, zengin ve yakışıklı oğlan, yaş farkı, patron ve çalışan durumu diziyi izlemek için bütün unsurlar tamam. Ama benim için en önemlisi tabi ki uzun bir aradan sonra Hülya Avşar’ı ekranda görmek. Hem de karşısında Deniz Çakır ve Mehmet Aslantuğ ile birlikte. Hülya Avşar güçlü anne profiline o kadar yakışmış ki insan bakmaya doyamıyor. Bence Türkiye’nin açık ara en güzel kadını ve en iyi kadın oyuncusu. Kendisini ekranda görmek o kadar hoşuma gitti ki keşke beş gün boyunca program yapsa ve ekranda olsa. Bu izleyicinin isteği de olsa Hülya hanımın yapacağı program ve dizi konusunda ne kadar hassas olduğunu çok iyi biliyorum. Her şeyi en ince detayına kadar inceleyip öyle karar verdiğine eminim. O yüzden Masumiyet dizisini ekstra merak ettim. Çünkü Hülya hanımdan tam not alıp geçtiğini düşündüm.
Çarşamba günü reyting alan onca iş arasında sıyrılmasını ve kendi kemik izleyicisini kazanacağını düşünüyorum. Umarım uzun soluklu da olur. Neden derseniz geçirdiğimiz şu zor günlerde Hülya Avşar’ın o güzel gözlerini ve oyunculuğunu izlemek size de iyi gelmedi mi? Ne yalan söyleyeyim iki haftadır kendisini görmek bana çok iyi geldi. Ömrüne bereket sevgili Hülya Avşar sen hep ekranlarımızda ol.
Gün içinde kaç kere kilo aldın ya da verdin muhabbetinin ortasında kalıyorsunuz. Kadınlar arkadaşlarıyla buluştuklarında ya da işe geldiklerinde mutlaka bu muhabbet döner. Biraz kilo mu aldın sen ile başlar, diyetisyen numarası paylaşmaya kadar gider. İşin kötü yanı bunu hepimiz farkındalıksız birbirimize yapıyoruz. Ve aslında bu kadınlara yapılan en büyük şiddet. Ama ne yazık ki Dietland’ı izleyene kadar bende bunun farkında değildim. Şişman bir insanın günlük işlerini yaparken ya da sadece kahve sırası beklerken nasıl taciz edildiğini dizi izlerken fark ettim. Bizim için sıradan olan tek bir bakış o gün o kadına atılmış belki de 1000. Bakış.
Tüketim toplumunun bize dayatmış olduğu sıfır bedensen ve boyunda yeterince uzunsa her şeyi giyebilirsin ve güzelsindir durumunu çok çabuk kabullendik. Öyle kolay kabullendik ki hepimiz aynı tip kadınlara döndük. Hepimizin burnu, dudağı, yüzü gözü, kilosu, giydiği, yediği her şey aynı olmaya başladı. Bunun en acı yanı da bu kilo mevzusunda ki şiddeti en çok kadınlar kadınlara yapıyor.
Karşımızdakinin ne hastalığı var bilmiyoruz günde ne kadar ilaç içiyor genetik ne gibi sıkıntıları var bilmiyoruz. Hiçbir şey bilmeden sürekli gözümüz başkasının kalçasında, memesinde, göbeğinde. Tabii bu çok büyük sektör buna dur diyecek ya da hep birlikte bir hareket başlatacak kadar kadın bulur muyuz bilmiyorum. Ama şiddetle Dietland’ı izleyip güzellik ve kilo şiddetinde kendinize bir farkındalık sağlamanızı isteyebilirim. Hem bir kişi bir kişidir.
Hülya Avşar'ı övmek için yazılmış bir makale. Bence o dizi de en lüzumsuz olan karakter o, fazla boş.