Anne olarak en son isteyeceğimiz şeylerden biridir bebeğimize bağırmak. Özellikle ilk yıl, o dünyaya adapte olmaya çalışırken, biz de onunla eskisinden farklı bir hayata alışmaya çalışırız. Bebeğine tüm kalbiyle bağlı olan hiçbir anne de ona kızmak, bağırmak istemez elbette. Ama bazen hiç de istemediğimiz bu durum, bir anlık bile olsa başımıza gelebiliyor. Peki anneler kimi zaman neden bebeklerine bağırıyor?
Ama her saniyesinde -tüm gün ağlasa da- beni ne kadar mutlu ettiğini ve dünyadaki en güzel şey olduğunu düşündüm.
Peki ama tüm bu yorgunluk, uykusuzluk, yalnızlık, tahammülsüzlük, annelik beklentileri ve ardı arkası kesilmeyen sorulara karşı ne yapmalı bu anne?
Bebeğinize bağırmamak için sizi gerçekte neyin tetiklediğini anlamaya çalışın ve asıl bunun önüne geçmeye çalışın. Kriz anlarında bebeğinizden birkaç dakika uzaklaşmanız size iyi gelecektir.
Her annenin duymaya ihtiyacı olan sözler ,umarım yerine ulaşır 💕
Tam benlik olmuş😒 iki bebeğim var biri 25 diğeri 15 aylık. Bazen benim için hayatın bittiğini sanıyorum. Sonra silkelenip kendime geliyorum. O denli zor. Ama iyi ki varlar. Bu zorluklarda geçecek elbette. Sağlıklı ve mutlu oldukları sürece benim hiç önemim yok. Yeter ki iyi olsunlar💖💙
Tahminimce siteyi hazırlıyan bebeğine bağıran bir anne; günah çıkartmak için mi hazırladı bu makaleyi ? Yada haberi herneyse :)