Mustafa Kemal, 1893'te, henüz 12 yaşındayken babasını kaybetti. Belki de bu duyguyu bildiği için zor durumda olan çocuklara babalık yaptı ve onların eğitimlerine önem verdi.
Vefatından önce düzenlediği vasiyetnamede, bütün manevi çocuklarına bankadaki payının yıllık gelirinden her ay belirli miktarda para ödenmesini istedi. Buna göre her ay, Afet İnan'a 800, Sabiha Gökçen'e 600, Ülkü Adatepe'ye 200, Rukiye ve Nebile İrdelp'e de 100'er lira ödenecekti. Sabiha'ya bir ev alınması için de gereken para verilecekti. Bu isimler haricinde haklarında çok bilgi olmayan İhsan, Ömer ve Afife isimlerinde de manevi evlatları olduğu söylenir.
İşte Atatürk'ün manevi evladı olma şerefine erişmiş şahsiyetler:
offf o zamanki çocukların yerinde olmak için neler vermezdim Atam ı bir kere görebilmek bile yeterdi
Sen ülkeyi düşmandan kurtar, sayısız devrim ve inkılapları hayata geçir, ülke modernleşsin üretsin, insanı değer görsün diye. Bu yetmesin ülkeye eğitim vermesi yetmediği gibi yetim gördüğü çocukları kendi cebinden okutsun. Gel gör ki şimdi ülkecek yaptığı eseri yıkıyoruz. Onun başlattığı eseri devam ettiren bizler yine kendi ellerimizle yıkıyoruz. Nasıl bir hainliktir bu?
Müthiş bir insan ve çok şanslı çocuklar. Bizde çok şanslıyız. O bizim ATAMIZ çünkü.