Gazi, o akşam Kadın Esirgeme Kurumu'nun Ankara Orduevi'nde düzenlediği geceyi şereflendirir. Ancak Kurum üyelerinden biri izahat verirken 'yoksul kadınlara yardım ediyoruz' cümlesi kurar ve Atatürk bunun üzerine şöyle yazar: '...Kadın denilen varlık, kendiliğinden yüksek bir varlıktır. Onun yoksulluğu olamaz. Kadına yoksul demek, onun bağrından kopup gelen bütün beşeriyetin yoksulluğu demektir. Eğer insanlık bu halde ise, kadına yoksul demek lâyık görülebilir. Gerçek bu mudur? Eğer kadın dünyada çalışan, başarı kazanan, zengin olan, maddî ve manevî zengin eden insanları yetiştirmişse, ona yoksul sıfatı verilebilir mi? Verenler varsa, onlara nankör denirse doğru olmaz mı? Bizce, Türkiye Cumhuriyeti anlamınca kadın, bütün Türk tarihinde olduğu gibi, bugün de en muhterem mevkide, her şeyin üstünde yüksek ve şerefli bir varlıktır.'
Bu adamı değil de kendilerini Cariye olmaya layık gören kişiyi seviyorlar