Jeopolitik durum gereği ilişkilerimiz o kadar eskiye dayanıyor ki bu konuda nereden başlansa eksik gibi kalıyor. Bunun yanında gerek Cumhuriyet öncesi gerek sonrasında özellikle askeri ilişkilerimiz neredeyse ülkemizin kuruluşuna dahi yön veriyor.
Kaynak: Atatürk Ansiklopedisi
Bu iki devletin ortak noktası ise 'emperyalizm karşıtlığı'dır. Hatta bu durumu belgelercesine Rus Dış İşleri Komiseri Çiçerin 13 Eylül 1919'da şöyle diyecektir: 'Türk halkı sömürücüler idaresinden kurtulmalıdır.'
Cevapta silah ve cephane yardımına hiç değinmeyen Komiser, iki tarafın ilişkilerinin emperyalizm karşısında geliştirilmesini isterken Misakımilli'yi de kendince tekrar yorumlar. Bu durum, Türk tarafında rahatsızlık yaratır.
Türk-Ermeni krizinin Gümrü Antlaşmasıyla sona ermesi, Sovyetler ile ilişkilerimize hız katar. Hatta Meclis Hükumeti, ALi Fuat Paşa'yı Moskova'ya elçi tayin eder. Bu arada aynı tarihlerde Budu Mdivani de Ankara'ya elçi olarak gelir.
Ve Meclis'in kabul etmediği bir antlaşmayı tanımamayı taahhüt ederler. Böylece Rus yardımlarının da önü açılır. Kazım Özalp'ın ifadesiyle Rusya'dan 37.812 tüfek, 44.587 sandık fişek, 324 ağır ve hafif makineli tüfek, 66 top, 200 bin mermi ve 11 adet kama gelir.
Bunun yanında 1 Aralık 1925'te 7 büyük Avrupa devleti arasında imzalanan Locarno Antlaşması, Sovyet Rusya'yı yeni Avrupa düzeninde adeta yok sayar. Ve Sovyet Rusya da Türkiye'ye yanaşır. Böylece iki ülke arasında 17 Aralık 1925'te Tarafsızlık ve Saldırmazlık Antlaşması imzalanır.
11 Mart 1927'de ise iki ülke arasında Ticaret ve Denizcilik Antlaşması imzalanır. 1930'a gelene kadar iki ülkenin dış meselelerde birlikte hareket ettiğini görmek hiç de zor değildir.
Hatta 1932'de Başbakan İsmet Paşa ve Dışişleri Bakanı Tevfik Rüştü Bey, Moskova'yı ziyaret ederler. Bu ziyaretin bir sebebi de ayak sesleri duyulan bir savaşın öncesinde kurulacak bir yakınlaşmadır. Nitekim de böyle olur ve 1934'te Türkiye, Sovyetler'den 8 milyon dolarlık bir kredi alır.
Ve bu rahatsızlıkla birlikte taraflar 3 Temmuz 1933'te Estonya, Letonya, Polonya, Romanya, Çekoslovakya ve Yugoslavya ile birlikte Londra Sözleşmesi'ni imzalarlar. Sözleşmeye göre muhtemel bir saldırı gerçekleşirse gerçek saldırgan ortaya çıkartılacak ve imzacı devletler birlik oluşturacaktır.
Ve bu ağırlık neticesinde Türkiye, kutuplaşan Avrupa devletleri tarafından dostluğu şiddetle aranan bir ülke konumuna gelir.
Böylece Türk-Sovyet ilişkileri bir bakıma ters yüz olur ve iki ülke arasındaki yaklaşık 17 yıllık dostluk ve iş birliği II. Dünya Savaşı itibariyle yerini korku ve düşmanlığa bırakır.
Çok güzel ve başarılı bir içerik. Nato kafalı "dağ eşşekleri" anıra dursun, Ruslar ve Türkler tarihte ne zaman yakınlaştıysa güçlenmiş, ne zaman düşman olduysa zayıflamış. Nato yalamaları istediği kadar anırsın bu gerçek tarihi bir gerçektir.
Dost veya düşman ülke yoktur, ülke çıkarları vardır. Bir cephede boğaz boğaza çarpışırken diğer cephede yan yana çarpışılabilir. Savaşın bir başka iğrenç yanı da budur.
Bomboş bir içerik.. Ruslar amerika’dan daha tehlikeli.. yeter artik rus güzellemeleriniz