Aşk genelleme kabul etmeyen, sıradışı bir durum aslında fakat etrafımdaki tüm ilişkilerde, üzülen tarafın kadınlar olduğunu gördükçe, bu genellemeyi yapmakta bir sorun görmedim. Peki biz neden hep üzülen taraf oluyoruz?
Aşk genelleme kabul etmeyen, sıradışı bir durum aslında fakat etrafımdaki tüm ilişkilerde, üzülen tarafın kadınlar olduğunu gördükçe, bu genellemeyi yapmakta bir sorun görmedim. Peki biz neden hep üzülen taraf oluyoruz?
Toplaşın yazıyorum sebepleri :D [Tecrübeyle sabit] 1)İlişkiye başlarken; kadınlar erkeklerin değişebileceğine inanıyor erkeklerse kadınların asla değişmeyeceğine…Aşık olduğun insanı değiştirmeye çalışmak kadar bir aşkı yıpratacak hiçbir şey yok. Kocaman bir risk! 2)Hayat arkadaşlığının, birinin diğerini çekiştire çekiştire yanında ya da sırtında taşıdığı yorucu bir yolculuk olmadığını, etrafın güzelliklerini görerek el ele yapılan keyifli bir gezinti olduğunu unutmamalı. 3)Kadınların en en eeeennn büyük yanılgısı, kendi kaderlerini erkeklerin değişmesine bağlamaları(bir yerde celladını kendileri seçmeleri); erkeklerin yanılgısı, eşitsiz bir ilişkiyle mutlu olabileceklerini sanmaları(köle seçme politikası).4)Mutluluklarını başkalarına bağlayan insanların mutlu olmaları da şansa kalıyor. Üçüncü şahıslar kavganıza şahit olmazsa bal gibi geçinirsiniz.5)Partnerimize kendi doğrularımızı dayatmak, uyumsuz bir ilişkinin en garanti yoludur.Ver elini ayrılık.6)Tükenen ilişkileri, geliştiren ilişkilere çevirecekseniz partnerinizi değil, kendinizi değiştirin geçer.
Ulan gram uzuluyosa serefsizim. Siz hayatinizda kaybeden erkek gormemissiniz
yahu bu kadınların değil aşık olan her insanın özelliğidir. aşık olan bi insanın neden üzüldüğüne ait bi galeri olmuş aslında.